به مناسبت ۱۷ ماه مبارک رمضان

  سالروز معراج رسول اکرم صلی الله علیه و آله (۶ ماه قبل از هجرت)

‼️ تعجب خداوند از ۳ شخص

 

 یا أَحْمَدُ عَجِبْتُ مِنْ ثَلَاثَهِ عَبِیدٍ عَبْدٍ دَخَلَ فِی الصَّلَاهِ وَ هُوَ یَعْلَمُ إِلَى مَنْ یَرْفَعُ یَدَیْهِ وَ قُدَّامَ مَنْ هُوَ وَ هُوَ یَنْعُسُ وَ عَجِبْتُ مِنْ عَبْدٍ لَهُ قُوتُ یَوْمٍ مِنَ الْحَشِیشِ أَوْ غَیْرِهِ وَ هُوَ یَهْتَمُّ لِغَدٍ وَ عَجِبْتُ مِنْ عَبْدٍ لَا یَدْرِی أَنِّی رَاضٍ عَنْهُ أَوْ سَاخِطٌ عَلَیْهِ وَ هُوَ یَضْحَک‏

 

 خداوند در شب معراج به پیامبر فرمود:

 

 اى احمد! در شگفتم از سه کس:

 

۱- بنده ‏اى که در حال نماز است و مى ‏داند به سوى چه کسى دست را بالا برده، و مقابل چه کسى ایستاده، و چرت مى ‏زند

 

۲- در شگفتم از کسى که خوراک یک روز را دارد، با این وصف در فکر مخارج فرداست و برایش تلاش مى ‏کند

 

۳- در شگفتم از بنده ‏ام که نمی ‏داند من از او راضیم یا خشمگین، با این حال مى ‏خندد. 

 

منبع: إرشاد القلوب إلى الصواب ج ‏۱، صفحه ۲۰۰ 

 

منبع : منبرک ایتا

 

احکام نموداری روزه زن باردار یا شیرده (زن بارداری که زایمانش نزدیک است)

۱. چنانچه روزه برای خود مادر ضرر دارد:  روزه را افطار کند و اگر تا رمضان سال بعد (بدون اینکه روزه برای او ضرر داشته باشد) قضای آن را بجا آورده، بنابر احتیاط یک مد طعام فدیه به فقیر داده شود و وظیفه دیگری ندارد.  اگر قضای روزه را بجا نیاورد، الف: به این جهت که روزه گرفتن در طول سال برای خود مادر ضرر داشت:  قضا ساقط است ولی برای هر روز علاوه بر فدیه ای که بنابر احتیاط واجب لازم بوده، یک مد طعام دیگر به فقیر داده شود. ب: به این جهت که روزه گرفتن در طول سال برای فرزند شیر خوار یا جنین ضرر داشت:  بنابر احتیاط یک مد طعام به فقیر داده شود و بعداً هر وقت که بتواند باید روزه ها را قضا نماید. ج: اگر بدون عذر، قضای آن را بجا نیاورده است:  علاوه بر فدیه ای که بنابر احتیاط واجب لازم بوده، یک مد طعام به عنوان کفاره تأخیر بدهد و قضای روزه را در سالهای بعد بجا آورد.

۲. اگر روزه برای جنین یا فرزند شیرخوار ضرر دارد:  روزه را افطار کند و اگر تا رمضان سال بعد ( بدون آنکه روزه برای او ضرر داشته باشد) قضای آن را بجا آورده باشد، می بایست یک مد طعام به عنوان فدیه به فقیر بپردازد.  اگر قضای روزه را بجا نیاورد: الف: چنانچه بدون عذر شرعی بجا نیاورد:  علاوه بر فدیه، یک مد طعام به عنوان کفاره تأخیر بدهد و قضای روزه را در سالهای بعد بجا آورد. ب: اگر به جهت ضرر برای خودش یا فرزند بجا نیاورد:  همان فدیه کفایت میکند وکفاره تأخیر ندارد، ولی سالهای بعد قضای روزه را بجا آورد.  ملاحظات:

هرگاه تأخیر قضاى روزه ماه رمضان تا ماه رمضان دیگر بر اثر سهل‌انگارى و بدون عذر شرعى باشد، کفاره تأخیر واجب است.

مادری که روزه برای خودش ضرر دارد حتی اگر باردار نباشد و به فرزند شیر ندهد، مطابق احکام کسی که به جهت مریضی روزه نمی گیرد، عمل کند.

فدیه و کفاره تأخیر برای هر روزه عبارت است از یک مد طعام (معادل 750 گرم گندم، آرد، برنج و مانند آن) که باید به فقیر داده شود.

دادن پول فدیه و کفاره به فقیر کافى نیست، ولى اگر اطمینان داشت که فقیر به وکالت از صاحب پول، طعام (حداقل معادل 750 گرم برای هر روز) می خرد و سپس آن را به عنوان کفاره قبول مى‏ کند، اشکال ندارد.

تمام احکامی که درباره زن باردار در این تقسیم بندی بیان شده مربوط به زنی است که زایمان او نزدیک است، ولی زنی که زایمان او نزدیک نیست، پرداخت فدیه مبنی بر احتیاط وجوبی است.

منبع : احکام کاربردی ایتا

به مناسبت ۸ فروردین، سالروز پذیرش استعفای آیت_الله_منتظری توسط امام خمینی (ره)

  ماجرای اعدام‌های سال 67 چه بود؟!  قبل از سال 67 گروهی از جاهلین و نفوذی‌های دشمن تلاش کردند تا افرادی که جزء منافقین بوده و در زندان بودند را آزاد کنند. این جریان با حمایت آیت‌الله منتظری توانست تعدای از این زندانی‌ها را آزاد کند.  این زندانیان بعد از آزادی بلافاصله به مجاهدین خلق پیوسته و در عملیات مرصاد یا همان فروغ جاویدان، علیه نظام جمهوری اسلامی شرکت کردند.

نکته عجیب این است که 27 درصد کشته‌شدگان منافقین در این عملیات، همان کسانی بودند که از زندان آزاد شده بودند.  یعنی از بین 1304 کشته منافقین، 360 نفر از آنان کسانی بوده که از زندان آزاد شده بودند که بیشتر آنها با وساطت آیت‌الله منتظری اتفاق افتاده بود.

این ساده‌لوحی ارزان تمام نشد و همین افراد، شهادت جمع کثیری از بهترین نیروهای انقلاب را در عملیات مرصاد رقم زدند.

بعد از این عملیات، در سال 67، زندانیان باقی مانده در زندان های ایران که حاضر به جدایی از سازمان مجاهدین نشده و اعلام کردند که بعد از آزادی همکاری با سازمان مجاهدین خلق را ادامه می دهند و اگر سازمان دستور ترور مردم را دهد این کار را خواهند کرد، اعدام کرد.

منبع: برشی از کتاب دوگانه‌_های_سرنوشت_ساز اثر حجت_الاسلام_راجی

منبع : منبرک ایتا

همسرِ همراه

   تصور کنید دونفر سر یه نقطه کنار هم ایستادن، ولی دو مقصد کاملاً متفاوت دارن؛ یکی می‌خواد بره سمت شرق و دیگری سمت غرب.  به نظرتون هرچی زمان می‌گذره، چه اتفاقی می‌افته؟!  بله درست حدس زدید؛ اینا لحظه به لحظه از همدیگه دور می‌شن، چون هرکسی دنبال هدف و مقصد خودشه و به اون سمت حرکت می‌کنه.  زن و شوهر هم اول ازدواج با هم و کنار هم‌اند؛ ولی اگر هدفشون و آرمان‌هاشون توی زندگی، یکی نباشه یا حداقل نزدیک به هم نباشه، هرچی زمان می‌گذره، از هم دور می‌شن.  این‌جور خانواده‌ها همیشه محل نزاع و درگیریه؛ چون هر کی داره به یه سمت می‌ره و مدام می‌خواد دیگری رو با خودش همراه کنه! غافل از اینکه اون طرفش جای دیگه‌ای می‌خواد بره.  مثلاً مرد به دنبال آخرته و زن به دنبال دنیا؛ این زن و شوهر همیشه با هم دعوا دارن. زن می‌گه فلان چیز رو بخر، چون دنبال دنیا و تجمّلاتشه؛ مرد می‌گه به کارمون نمیاد، چون دل به دنیا نداره.  و این حکایت همچنان باقی است!

منبع: احکام به زبان خیلی ساده

چهار نکته درباره کفاره

‏ 1. روزه در تمام کفارات باید پى در پى باشد والا باید از نو شروع کند.

2. در مواردى که باید دو ماه روزه بگیرد مى ‏تواند بعد از روزه گرفتن سى و یک روز، بقیه روزه ‏هاى کفّاره را پراکنده بگیرد.

3. آنچه موالات کفاره را به هم مى ‏زند امورى است که از روى اختیار باشد اما اگر مُکره یا مضطر یا بیمار یا حائض و ... باشد مانعى ندارد.

4. خوردن عمدى برخى روزه ‏ها مانند روزه قضا، قبل از ظهر و روزه مستحبى کفاره ندارد.

منبع : احکام دو دقیقه ای

به مناسبت ماه مبارک رمضان - تمرین حلم و بردباری

  ماه مبارک رمضان بهترین زمان است برای اینکه انسان بعضی رذایل اخلاقی اش را کنار بگذارد.  یکی از ویژگی هایی که انسان در ماه مبارک رمضان پیرامون آن می تواند تمرین کند، روحیه حلم و بردباری است.  انسان وقتی گرسنه می شود طبیعتا باید زود عصبانی شود. اما در ماه مبارک رمضان به دلیل معنویت بالا راحت تر می تواند این خشم را کنترل کند و روحیه بردباری را در خودش تقویت کند.  بعضی اوقات انسان با آدم های جاهل برخورد می کند که باید صبر کند.

داستانک:  از لحاظ علمی چه کسی بالاتر از خواجه نصیرالدین طوسی است؟ مشهور است که گفته اند در کره ماه نام یک کوه را خواجه نصیرالدین طوسی بگذارند. در مریخ یک دره را نیز به نام ایشان بگذارند.  نقل شده روزی نامه ای به دست خواجه نصیر الدین طوسی؛ این عالم بزرگ رسید که با کلمات زشت از او بدگوئی شده بود، از جمله این سخن زشت را خطاب به او نوشته بودند یا کلب: ای سگ پسر سگ.  خواجه نصیر، جواب آن نامه را با کمال متانت نوشت، از جمله نوشت اینکه به من سگ گفته ای صحیح نیست، زیرا سگ با چهار دست و پا راه می رود و ناخن های دراز دارد، ولی من قامت راست دارم و روی دو پا راه می روم و ناخون هایم پهن است، ناطق هستم و خنده بر لب دارم ، پوست بدنم آشکار است، ولی پوست بدن سگ به واسطه پشم بدنش پوشیده شده است، بنابراین، این نشانه ها بیانگر آن است که من با سگ فرق بسیار دارم به همین منوال بقیه ناسزاگوئی ها را پاسخ داد، بی آنکه یک کلمه زشتی به کار برد.

منبع : منبرک ایتا

چرا نماز و روزه انسانی را که فوت شده است می شود با پول خرید؟ آیا در آخرت نیز به پول دنیوی نیاز است؟

در عبادت هایی مانند نماز و روزه چند چیز وجود دارد که یکی از آنها رفع تکلیف است ، اما هدف اساسی تر عبادات راز و نیاز با خداوند و استفاده از برکات و آثار آن مانند شست و شوی انسان از گناهان در چندین نوبت در شبانه روز و در نتیجه قرب به خداوند است.

این آثار و برکات برای کسی به دست می آید که در دنیا به آنها اقدام کرده و از نتایج آن بهره مند شده باشد، اما از آنجا که لطف الهی گسترده است و حتی بعد از فوت شامل حال انسان ها می گردد، در مورد کسی که نماز و روزه از او به جهت بیماری یا قصور و مانند آن فوت شده است، می توانند بستگان برای او قضا کنند یا کسی را اجیر نماید تا برای میت قضا به جا آورد، تا قدری از گرفتاری ها ی او در عالم برزخ و آخرت کاسته شود، مانند بدهکاری مالی که به افراد دارد و تا آنها را به صاحبان شان ندهد، میت در عذاب و گرفتاری است. پس انجام نماز و روزه ها نوعی بدهکاری است که باید انجام شود.

پولی که به اجیر داده می شود، در مقابل زحمات او است ، نه در مقابل نماز و روزه تا با پول معاوضه شود. بدیهی است اگر اجیر پول را دریافت کند، ولی نماز و روزه های میت را انجام ندهد، میت از عهده تکلیف خارج نشده و بری الذمّه نمی شود.

قضای عبادات در مورد کسی که اعتقاد و باور به دین و احکام دینی داشته و از روی قصور یا بیماری و مسافرت و یا ناقص بودن عبادات برای او قضا به جا آورده شود، اما کسی که اعتقادی به دین و احکام آن نداشته و نماز و روزه را به جهت بی اعتقادی به آن ترک کرده باشد، خواندن نماز و روزه ها برای او سودی نخواهد بخشید.

منبع:www.eporsesh.com

 

بر چند دسته روزه واجب نیست

1. پیرمرد و پیرزنى که گرفتن روزه براى آنان مشقت دارد.

2. زن باردارى که گرفتن روزه براى حمل یا خودش ضرر دارد.

3. زن شیردهى که روزه گرفتن براى طفل او ضرر دارد.

4. بیمارى که گرفتن روزه براى او ضرر دارد.

5. کسى که بیمارى ‏اى دارد که زیاد تشنه مى ‏شود و نمى ‏تواند تشنگى را تحمل کند.

6. کسى که به سن بلوغ نرسیده است.

7. زنى که خون حیض و نفاس مى ‏بیند.

8. مسافرى که بیش از حد مسافت شرعى مى ‏رود و قصد اقامت ده روز نمى ‏کند.

9. دخترى ‏که به جهت ضعف بنیه، گرفتن روزه براى او مشقت و ضرر دارد.

10. کسى که بى ‏هوش است و یا در کُما به سر مى ‏برد.

11. دیوانگان.

منبع: احکام دو دقیقه ای ایتا

به مناسبت ۱۴ رمضان، سالروز شهادت مظلومانه جناب مختار

  مختار در روایات

زمانی که سر عبیدالله بن زیاد را به مدینه نزد امام سجاد علیه السلام آوردند، امام فرمودند:  «که هیچ کس از بنی هاشم نبود مگر اینکه به مختار درود فرستاد و در حق وی دعا کرد و نسبت به وی سخن نیک گفت.»

منبع: طبقات الکبری، جلد۵، صفحه ۲۸۵

امیرالمومنین علی (علیه السلام ) در مورد مختار می فرمایند:  «به زودی ستمکاران، توسط کسی که خداوند برای انتقام ما بر آنان خواهد فرستاد، به بلایی گرفتار خواهند شد و این به خاطر فسق و جنایتی است که مرتکب شده‌اند، همان‌گونه که بنی‌ اسرائیل گرفتار عذاب شدند … او جوانی از قبیله ثقیف است که او را مختار بن ابی عبید می‌گویند.»  منبع: بحار الانوار، جلد ۱۰، صفحه ۲۸۰

حضرت ابا عبدالله علیه‌السّلام هم پس از خطبه‌ای که در راه کربلا ایراد نمودند، می‌فرمایند:  «پروردگارا، آن جوانمرد ثقیفی را بر آنان مسلط کن تا جام تلخ مرگ و ذلت را به ایشان بچشاند و از قاتلان ما احدی را معاف نکند. به جای هر قتلی، کشتنی و به جای ضربت، ضربتی؛ و انتقام مرا و خاندان و دوستان و شیعیانم را از این‌ها بگیرد.»

منبع: بحارالانوار، جلد ۴۵، صفحه ۳۴۰ 

داستانک:  عبدالله بن شریک می گوید:  روز عید قربان نزد امام محمدباقر علیه السلام رفتم و در مجلس ایشان نشسته بودم که مردی از اهل کوفه وارد شد.  مرد کوفی اصرار داشت بر دست امام علیه السلام بوسه زند و ابراز ارادت بسیار کرد.  حضرت از او پرسیدند؛ تو کیستی؟  مرد کوفی عرض کرد: من «ابومحمد، حکم بن مختار» هستم.  امام علیه السلام او را در کنار خود نشانید و تکریم کرد.  فرزند مختار گفت: ای پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله مردم درباره پدرم سخن ها گفته اند ولی به خدا سوگند آنچه شما در حق پدرم بفرمایید را حق می دانم.  حضرت پرسیدند: مگر درباره پدرت چه گفته اند؟  حکم بن مختار در پاسخ گفت: می گویند پدرم کذاب بوده است!  امام محمدباقر فرمودند:  سبحان الله! پدرم به من خبر داد که مهریه مادرم از آنچه مختار فرستاده بود تامین شد. سپس دو مرتبه فرمود رحم الله ابوک رحم الله ابوک. مختار هیچ حقی از ما را نگرفته نگذاشت. قاتلان ما را کشت و به خونخواهی ما برخواست.

منبع: بحارالانوار، جلد ۴۵، صفحه ۳۵۱  

منبع : منبرک ایتا

پاسخ به یک شبهه معروف

خدایا وقتی میخوایم بیام خونت باید کلی پول بدیم، وقتی هم مهمونت میشیم نباید لب به چیزی بزنیم، وقتی میخوایم بیایم پیشت باید بمیریم، میخوای اصلا رفت و آمد نکنیم!؟....ما رو بخاطر سیب از بهشت فرستادى زمین حالا بخاطر آب انگور از زمین میفرستى جهنم! چرا اینقدر با میوه و آبمیوه مشکل دارى!؟....خدایا حتمأ باید بمیریم روحمون شاد شه؟!!نمیشه همینطورى یه حالى بدى...!

 

یکی از راه‌های نفوذ اسلام ستیزان در قلب جوانان استفاده از طنز و لطیفه است؛ متن فوق به صورت یک مطلب طنز آمیز منتشر شده، ولی شکلات زهرآگینی است که درصدد تشکیک در ایمان جوانان است.

پاسخ خط به خط شبهه

 

 خدایا وقتی میخوایم بیام خونت (حج) باید کلی پول بدیم!

 پاسخ: خب در اشتباهید... مساجدِ داخل شهر هم خونه‌ی خدا هستن، چرا وقتی اونجا میرید، پولی پرداخت نمی‌کنید؟ چون رفتن به خونه‌ی خدا پولی نیست... و پولی که برای حج پرداخت میشه هم، برا سازمان حج و زیارت و هتل و هواپیما و خوراک و بهداشت و... هست. نه اینکه برا ارتباطِ با خدا پول بدید! همونطور وقتی شمال یا ترکیه برید هم هزینه پرداخت می‌کنید!

 

 وقتی هم مهمونت میشیم نباید لب به چیزی بزنیم

 پاسخ: باز در اشتباهید... #ماه_رمضان شبها و روزهاش کلاً ماه میهمانی خدا هست (نه فقط روزهاش)... دقت کردید شبهای رمضان اندازه‌ی چند نفر غذا می‌خورید!/پس این حرف غلطه که میگید خدایا وقتی مهمونت میشیم هیچی نمی‌خوریم... می‌خورید ولی رژیمی و هدف‌دار...

 

وقتی می‌خوایم بیایم پیشت باید بمیریم

 باز هم در اشتباهید... مُردن فعل اختیاری شما نیست که میگید برا رفتن پیش خدا باید بمیریم! بلکه خدا هر وقت بخواد روح شما رو میگیره... اما اگه به این موضوع کار نداشته باشیم... حرفتون باز بی‌اساسه! می‌خواید، بدون مردن پیش خدا برید؟ رفتن پیش خدا به رهایی از این جسم نیاز داره... مگه میشه در زندان باشید و به سفر برید!

 

 میخوای اصلا رفت و آمد نکنیم!؟

چون این جمله، برگرفته از جملات گذشته‌ست، با رد اونها، این هم خود به خود رد میشه.

 

 ما رو بخاطر سیب از بهشت فرستادى زمین!!

 بازهم اشتباه... بخاطر سیب نبود عزیزم، بخاطر نافرمانی بود... در اینجا اصلا سیب مدنظر نیست، بلکه نفس عمل مدنظره

چرا بخاطر آب انگور از زمین میفرستى جهنم! 

 باز هم اشتباه... خدا با آب انگور مشکل نداره، بلکه با اون الکلی مشکل داره که در جریان تخمیرِ آب انگور بهش اضافه میشه... و چرا با اون مشکل داره، چون هم ارزش اجتماعی فرد رو کم میکنه و هم سلامتیش رو به خطر میندازه

 چرا اینقدر با میوه و آبمیوه مشکل دارى!؟

 خب اینم مشخص شد، که خدا با «نافرمانی» و «نوشیدن الکل» مشکل داره، نه با میوه و آب میوه...

 

خدایا حتماً باید بمیریم روحمون شاد شه؟!! نمیشه همینطورى یه حالى بدى...!؟

 شما مسیر طاعت و بندگی خدا رو در پیش بگیرید، بهتون قول میدم قبل از مرگ روحتون شاد میشه... یه بار تجربه کردید؟ البته! اگه اون مسیر رو در پیش نگیرید، بعد از مرگ هم روحتون شاد نمیشه...

 همینطوری یه حالی داده، شما قدرش رو نمی‌دونید و بهش پشت کردید... کافیه از غرورتون کوتاه بیاد و بدونید مخلوق هستید، مخلوق هم باید تابع برنامه‌ی خالق باشه... مطمئناً حالی که خواهید داشت... با لذت‌های ناشی از امور مادی قابل مقایسه نیست...

منبع : پاسخ به شبهات فضای مجازی ایتا