فرق بین «سکرات موت» با «احتضار» چیست؟

واژه «احتضار» از باب «افتعال» و از ریشه «حضر» به معنای حاضر شدن است. برخی گفته‌اند به این دلیل که مرگ و فرشتگان قبض روح برای شخص حاضر می‌شوند، به این حالت، حالت احتضار می‌گویند.[1] به کسی که چنین حالتی برایش رُخ داده، «مُحتَضَر» گفته می‌شود.[2] شروع وقت احتضار زمانی است که روح به حلقوم می‌رسد.[3] در این زمان، شخص مشرف بر مرگ می‌شود و به طور کلی از دنیا روی برمی‌گرداند و رو به سوی عالم آخرت می‌کند.
بر اساس تعدادی از روایات، در این لحظه پیامبر اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع) و فرشتگانی که وظیفه قبض روح را دارند، نزد او حاضر می‌شوند.[4]
«سکرات»، جمع «سکرة» است. «سکرة» در قرآن آمده است.[5] این کلمه در اصل به معنای خارج شدن از جریان طبیعی خود می‌باشد. بنابراین، واژه «سکرة»؛ یعنی به وجود آمدن اختلال در مسیر زندگی دنیوی و وقوع اضطراب و تغییر شدیدی که انسان هنگام مرگ و جدا شدن از علایق دنیوی با آن روبرو می‌شود.[6] سکرات مرگ، حالتی شبیه به حالت مستی است.[7]
در بیان تفاوت این دو عبارت، می‌توان گفت: سکرات موت، اتفاقاتی است که هنگام قرار گرفتن شخص در حالت احتضار، برای او پیش می‌آید.

 

---

[1]. ‏طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج 3، ص 272، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، 1375ش.

[2]. ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، شرح نهج البلاغة، ج 6، ص 253، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ اول، 1404ق.

[3]. صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، شرح اصول الکافی، ج 2، ص 232، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، چاپ اول، 1383ش.

[4]. هاشمى خویى، میرزا حبیب الله، حسن زاده آملىٍ، حسن، کمره‌اى، محمد باقر، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 42 - 43، تهران، مکتبة الاسلامیة، چاپ چهارم، 1400ق.

[5]. ق، 19.

[6]. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 5، ص 160 - 161، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش.

[7]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 2، ص 254، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش

منبع : اسلام کوئست نت