کارهایی که خیانت محسوب می‌شوند اما بعضی زوجین متوجه نیستند

  * صمیمیت بیش ازحد با جنس مخالف : شاید برایتان سرگرم کننده باشد که با همکارانتان شوخی کنید اما افراط در اینکار می‌تواند اثرات منفی زیادی را بر رابطه عاطفی تان بگذارد.

* درد ودل کردن با جنس مخالف

* تنها بودن مدام و زیاد با جنس مخالف

* بد گفتن از شریک زندگی‌تان : سعی کنید که به جای تخریب شخصیت، در صحبت هایتان از خوبی‌های همسرتان بگویید، تنها در شرایطی که او واقعا به شما آزار می‌رساند، می‌توانید این واقعیت را نه به هر کسی بلکه تنها برای خانواده، دوستان مورد اعتماد یا مشاور بازگو کنید.

* چت کردن با جنس مخالف : خیلی‌ها فکر می‌کنند که چت کردن با نامزد قبلی، دوست دوران دبیرستان یا حتی غریبه مشکلی ایجاد نخواهد کرد اما این ابتدای راه است، ناگهان به خود می‌آیید، زمانی که دیگر کاری از دست هیچکسی ساخته نیست.

* تلاش برای جلب توجه فردی جز همسرتان : اگر شما به ظاهرتان اهمیت دهید، آن هم فقط به این علت که توجه فردی جز همسرتان را جلب کنید، خیانت کرده‌اید

منبع : خانواده بهشتی

گذاشتن لنز آرایشى براى خانم‌ها چه حکمى داره؟

  همه مراجع (به‌جز مکارم و نورى): اگه عرفاً زینت محسوب نشه، اشکال نداره.

آیات عظام مکارم و نورى: اگه آرایش غلیظ و فوق‌العاده حساب نشه، منعی نداره.

دفتر مراجع.

منبع : احکام به زبان خیلی ساده

جایی که می‌خوایم نماز بخونیم، باید چه شرایطی داشته باشه؟

این شرایط رو باید داشته باشه:

1-مباح باشه (یعنی غصبى و مال کسی که ناراضیه، نباشه).

2-بى‌حرکت باشه (مثل ماشین در حال حرکت نباشه).

3-جا تنگ و سقف کوتاه نباشه تا بشه قیام و رکوع و سجده‌ها رو درست انجام داد.

4-چیزی که بر اون سجده می‌کنیم، باید پاک باشه.

5-خود مکان نمازگزار اگه نجسه، تر نباشه که نجاست به بدن یا لباس منتقل بشه.

6-جای سجده از جاى قدم‌ها بیشتر از چهار انگشت بسته، بلندتر یا پایین‌تر نباشه؛ ولى اگه شیب زمین کم باشه، اشکال نداره. 

نکته: در جزئیات بعضی از این موارد تفاوت‌نظرهایی بین مراجع عزیز هست؛ بعضی هم این موارد رو کمتر یا بیشتر گفتن. برای اطلاعات دقیق‌تر لطفاً به رساله مرجعتون مراجعه کنین.

رساله مراجع، بخش شرایط نمازگزار.

منبع : احکام به زبان خیلی ساده

مواردى که نماز خواندن با بدن و لباس نجس صحیح است:‏

1. بدن یا لباس نمازگزار به مقدار کمتر از درهم (یک سکه) به خون آلوده باشد.

2. به واسطه‏ زخم یا جراحت یا دملى که در بدن اوست لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.

3. آن که ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.

4. نداند بدن یا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد.

5. اگر کسى لباس یا بدنش را آب بکشد و یقین کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاک نشده است.

منبع : احکام کاربردی

به مناسبت 9 دی، روز بصیرت و میثاق امت با ولایت

  فرق شورشگر با معترض!

بین اغتشاش گر و معترض، تفاوت هایی وجود دارد.  مردم اعتراض و تحصن می کنند و یک سری خواسته هایی دارند. مانند:  ۱٫ گرانی ۲٫ اختلاس ۳٫ حقوق نجومی ۴٫ ناکارآمدی مسئولین: مثل مشکلات وزارت خانه ها، عدم کنترل قاچاق، رشوه در قوه قضاییه، عدم رسیدگی به پرونده های قوه قضاییه، رشوه گرفتن در دارایی و …  مردم به خاطر این ها اعتراض دارند. اما قصد شورشگر براندازی است.  این دو کاملا با هم فرق دارد. حامیان این دو نیز با هم فرق دارند. در رأس حامیان معترضین، مقام معظم رهبری (حفظه الله) است. بیشترین کسی که تا حالا در رابطه با معیشت مردم صحبت کرده حضرت آقا هستند. همه مردم حامی این هستند که برای حق مردم اعتراض بشود.  اما حامی شورشگر مشخص است: دشمنان خارجی از جمله آمریکا، رژیم غاصب صهیونیستی و مجاهدین خلق و… .  نتیجه این دو عمل نیز با هم فرق می کند. آنقدر مردم اعتراض می کنند تا چیزی که گران شده بر گردد؛ پولشان برگردانده شود؛ جلو ظلم گرفته شود؛ فلان مسئول استعفا دهد و… . نتیجه اعتراض این است.  اما در شورش نتیجه این نیست. نتیجه شورش این است که گرانی بیشتر شود، دزدی بیشتر شود، مسئولین نالایق بیشتر شوند و یک جنگ داخلی که مقدمه ورود بیگانه است محقق شود.  این دو تا با هم فرق دارد. ما با شورشگر مشکل داریم. با معترض مشکلی نداریم. مردم اعتراض می کنند تا به حقشان برسند اما شورش کار درستی نیست. نتیجه ای هم ندارد.  کسانی که شورش می کنند دغدغه شکم مردم را ندارند؛ خودشان که بابت این شورش ها پولشان را می گیرند؛ دیدید که در این اعتراضات در کل کشور حتی لباس های شورشیان یک شکل است و با پیچیده ترین امکانات و تجهیزات عمل می کنند. اینها دغدغه اقتصاد مردم را دارند؟

منبع : منبرک

به تو از دور سلام...

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرٍ قَالَ کُنْتُ أَنَا وَ یُونُسُ بْنُ ظَبْیَانَ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع وَ کَانَ أَکْبَرَنَا سِنّاً فَقَالَ لَهُ إِنِّی کَثِیراً مَا أَذْکُرُ الْحُسَیْنَ ع فَأَیَّ شَیْ‏ءٍ أَقُولُ قَالَ قُلْ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ تُعِیدُ ذَلِکَ ثَلَاثاً فَإِنَّ السَّلَامَ یَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ قَرِیبٍ وَ مِنْ بَعِیدٍ الْحَدِیثَ (وسائل الشیعه/ج14/ص493)

حسین بن ثویر گوید: من و یونس بن طبیان نزد امام صادق علیه السلام بودیم انسش از ما بیشتر بود به حضرت عرضه داشت من بسیار امام حسین علیه السلام را یاد می کنم پس چه ذکری بگویم حضرت فرمودند: بگو "صلی الله علیک یا اباعبدالله" و این ذکر را سه مرتبه بگو چرا که سلام از نزدیک و دور به ایشان می‌رسد. "صلی الله علیک یا اباعبدالله"

 

اجازه‌ی شوهر برای روزه قضا

  سؤال: آیا زن برای گرفتن روزه‌ی قضا، باید از شوهرش اجازه بگیرد؟ 

پاسخ:  آیت‌الله خامنه‌ای: اجازه از شوهر لازم نیست، مگر در مورد درخواست شوهر از زن، در امور زناشوئی، - تا قبل از ظهر - که در این صورت تمکین مانعی ندارد و روزه زن باطل می‌گردد، بله اگر وقت روزه تا ماه رمضال سال بعد ضیق باشد، بنابراحتیاط واجب زن نباید روزه خودش را باطل نماید. 

آیت‌الله مکارم‌شیرازی: در روزه‌های قضایی که وقت آن کم است (مثلاً ۱۰ روزه قضا از رمضان گذشته مانده و۱۰ روز نیز تا رمضان فرصت دارد) نیازی به اجازه شوهر نیست و باید روزه بگیرد. ولی در روزه‌های نذر و روزه‌های قضایی که تا ماه رمضان‌ وقت کافی دارد و روزه گرفتن مزاحم حقوق شوهر می‌شود باید از شوهر اجازه بگیرد. البته در قضای روزه رمضان‌ که وقت کافی دارد اگر بدون اطلاع شوهر روزه گرفت و بعد از اذان ظهر شوهر تقاضای تمکین و مانند آن نمود زن باید روزه خود را ادامه دهد. 

آیت‌الله سیستانی: اگر روزه مستحبی زن با حق استمتاع شوهر منافات داشته باشد حرام است و همچنین روزه‌ای که واجب است ولی روز معینی ندارد مانند نذر غیرمعین، که در این صورت هم ـ بنا بر احتیاط واجب ـ روزه باطل است و از نذر کفایت نمی‌کند، و همچنین است ـ بنا بر احتیاط واجب ـ اگر شوهر، او را از گرفتن روزه مستحبی یا واجب غیر معین نهی نماید، اگرچه با حق او منافات نداشته باشد و احتیاط مستحب آن است که بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد. 

توضیح‌المسائل مراجع، مسئله ۱۷۴۰

منبع : احکام کاربردی

خواندن نماز قضا به نیت چند نفر

 سؤال: آیا نیّت قضای نماز آیات یا یومیّه به این صورت که: اگر خودم نماز قضا دارم از طرف خودم و الاّ از طرف پدر و مادرم، صحیح است؟ 

پاسخ:  اشکالی ندارد.  توضیح: به صورت ترتیبی در «اشخاص معین» اشکال نداشته و صحیح است. بدین معنا که نیت می‌کند اگر خودش نماز قضا دارد، از طرف خودش محسوب شود، اگر خودش نماز قضا ندارد، از طرف پدرش باشد، در صورتی که پدرش هم نماز قضا ندارد، از طرف مادرش باشد و همین طور به ترتیب، در این صورت صحیح بوده و همان شخصِ معیّن در پیشگاه خداوند، بریءالذمّه می‌شود. 

نکته: در این حکم فرقی بین "نماز و روزه" نیست. لذا در مورد روزه نیز نیت به صورت ترتیبی بین اشخاص، صحیح است و همان شخصِ معیّن در پیشگاه خداوند، بریءالذمّه می‌شود. 

پی‌نوشت: بخش استفتائات پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت‌الله خامنه‌ای

منبع: احکام کاربری

به مناسبت سالروز رحلت حضرت ام البنین (س)

نقش وراثت در فرزند

  در داستان ازدواج حضرت علی علیه ‌السلام با حضرت ام‌البنین آمده است که: امام به برادرشان عقیل فرمودند: برایم زنی انتخاب کن که از او فرزاندانی دلیر به دنیا آید.

 

از این جریان پی به وراثت در تولد می‌بریم.

 

چند روایت در باب نقش وراثت در فرزند:

 

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

ببینید نطفه خودتان را درچه محلی مستقر می‌کنید چراکه اصل و ریشه تاثیرگذار است.

 

 منبع: نهج الفصاحة ‏

_____________________

 

 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: برای نطفه‌های خود جای مناسب انتخاب کنید زیرا زنان نظیر برادران و خواهران خود فرزند مى‏‌آورند.

 

 منبع: نهج الفصاحة

_______________________

 

 امام صادق علیه السّلام فرمود: فرزند نیز بر پدر سه حق لازم دارد.

۱-  مادر خوب برایش انتخاب کند،

 

 ۲- نام خوبیی برایش انتخاب کند،

 

۳- سعی در تادیب او بنماید.

 

 منبع: تمام روایات درکتاب حکمتنامه کودک، آیت الله ری شهری، صفحه ۳۹

 

منبع : منبرک 

تدبر در قرآن

موازینِ قسط 

در قرآن کریم، بارها صحبت از میزان شده. «میزان» یعنی ترازو، یعنی وسیله‌ی سنجش. قرآن کریم می‌فرماید: روز قیامت که میشه، ترازوها رو برای سنجشِ اعمال میارن:  وَ نَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَةِ، فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا (انبیاء/۴۷)  ما ترازوهای عدل را در روز قیامت برپا می‌کنیم.  پس به هیچ کس کمترین ستمی نمی‌شود.  حالا این «موازینِ قسط» چی هستند؟! هر چیزی وسیله‌ی سنجشِ مخصوص به خودش رو داره. مثلاً:  گرمی و سردیِ هوا رو با دماسنج اندازه می‌گیرند.  وزنِ اشیاء رو با کیلو اندازه می‌گیرند.   اشیاء رو با متر اندازه می‌گیرند.  و...  حالا سوال اینه که، اعمالِ ما انسانها رو با چه وسیله‌، و با چه ترازوئی اندازه می‌گیرند؟!  در روایات داریم که: «موازینِ قسط»، و ترازوهایِ سنجشِ اعمالِ انسانها در روز  قیامت، امامان معصوم و انبیا و اوصیا هستند.  اصول کافی، ج۱، ص ۴۶۹. یعنی معیار، و وسیله‌ی سنجشِ اعمالِ انسان‌های عادّی در قیامت، انسان‌های کامل هستند.️  اعمالِ ما، به اندازه‌ای که به اعمالِ اولیاء الهی و انسانهای کامل شباهت داشته باشه، وزن داره.  حضرت علی (ع) فرمودند: «حسنات، موجب سنگینی میزان، و سیّئات و گناهان، موجب سبکیِ آن است».  بحار، ج۹۰، ص۱۴۱.  اولیاء الهی، حتّی در این دنیا هم مقیاس سنجش هستند. هر کس به این انسانهای کامل شبیه‌تر باشه، پیش خدا ارزش و آبروی بیشتری داره.  در زیارتنامه‌ی امیرالمؤمنین علی (ع) می‌خوانیم: «السَّلامُ عَلَى مِیزانِ الْأَعْمالِ»  مفاتیح الجنان.  حضرت علی، میزان الاعماله. ما به عنوان بچّه شیعه، نگاه کنیم ببینیم چقدر اعمالمون به مولامون شبیه است؟!  قیامت هر چقدر که اعمال ما به امیرالمومنین نزدیک‌تر باشه، ترازوی اعمالِ ما سنگین‌تره.

منبع : منبرک فاطمی