وصیت واجب

  وقتی کسی نشانه‌های مرگ  را در خود دید:

1/  اگر امانتی  از مردم دارد یا بدهی  بر گردن اوست، باید بپردازد یا وصیت کند بعد از او بدهند.

2/ اگر خمس و زکات و حق_الناس  بدهکار است باید فوراً بدهد و اگر نمی‌تواند بدهد، چنانچه از خودش مال دارد یا احتمال می‌دهد کسی آنها را ادا نماید، باید وصیت کند.

3/ اگر حج  بر او واجب باشد، واجب است وصیت کند و ورثه  باید قبل از تقسیم ارث، مخارج حج را از اصل مالش بردارند مگر آنکه خودش وصیت کرده باشد از ثلث مالش برداشته شود.

4/  اگر نماز و روزه قضا دارد،  باید وصیت کند که از مال خودش برای آنها اجیر بگیرند.

توجه: عمل به وصیت  در صورتی که شرایط لازم را داشته باشد، واجب است.

منبع: برگرفته از کتاب "احکام چهارگانه، صفحه ۹۶"

چند نکته درباره ریش

ریش  از نظر کوتاهی و بلندی حد معینی ندارد، بلکه معیار این است که عرفاً بر آن ریش صدق کند .

بنابر قول مشهور، تراشیدن_ریش  بدون عذر شرعی حرام  است.

زدن ریش با تیغ یا ماشینی که هم سطح تیغ اصلاح کند، حرام  است.

گرفتن اجرت  برای تراشیدن  ریش حرام است.

منبع: کتاب "احکام اعضای بدن، صفحه ۱۱۴"

به مناسبت ولادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام (۲۳۲ ه. ق)

  میانه روی و پرهیز از اسراف

امام حسن عسکری علیه السلام می‌فرمایند: «عَلَیْکَ بِالإقْتِصادِ وَ إیّاکَ وَ الإسْرافَ»؛

بر تو باد به میانه روى و اعتدال و پرهیز از ولخرجى و اسراف.

منبع: احقاق الحق، ج ۱۲، ص ۴۶۷

نکته:

اقتصاد، حدّ اعتدال میانه اسراف و بخل است. اسراف، ملت‌ها را از بین می برد. اسراف مشکلات و عذاب‌های زیادی را بر سر جامعه می آورد. با اسراف کم کم می‌بینیم که باران هم دیگر نمی‌بارد. کم کم درهای رحمت بسته می‌شود.

داستانک:

حسن بصری در کنار رودخانه وضو می‌گرفت. باقیمانده آب را کنار رودخانه، روی زمین ریخت.

حضرت علی علیه السلام فرمودند: چرا آب را روی زمین ریختی؟ باید آب را روی آب رودخانه می‌ریختی.

اسراف برای همه خطرناک است، خصوصا برای کسانی که از اموال بیت‌المال استفاده می‌کنند.

به عنوان مثال:

شخصی برای گرم ماندن اتاق محل کار خود، بخاری را در طول شب نیز روشن می‌گذارد!  و یا اینکه برق اتاق‌ها را بی‌جهت روشن می‌گذارند. و یا اینکه وقتی به سفر کاری می‌روند، هتل پنج ستاره و غذاهای گران قیمت استفاده می‌کنند!  مگر منزل خودشان هتل پنج ستاره است که وقتی به سفر می‌روند، هتل پنج ستاره می‌گیرند!!  این موارد از کوچک و بزرگ، همه از مصادیق اسراف است. 

منبع : منبرک

اخلاص فوق العاده در شیخ عباس قمی (ره)

  محدث قمی برای فرزند بزرگش نقل کرده است که وقتی کتاب منازل_الآخره را تألیف و چاپ کردم و به قم رسید، به دست شیخ عبدالرزاق مسئله گو، که قبل از ظهر در صحن مطهر حضرت معصومه مسئله می‌گفت افتاد.  پدرم کربلایی محمدرضا از علاقه مندان شیخ_عبدالرزاق بود و هر روز در مجلس او حاضر میشد. شیخ عبدالرزاق آن روزها منازل الآخره را برای مستمعین می‌خواند.  روزی پدرم به خانه آمد و گفت: «شیخ عباس کاش مثل این مسئله گو میشدی و می توانستی منبر بروی و این کتاب را که امروز برای ما خواند بخوانی...  چندبار خواستم بگویم آن کتاب از تألیفات من است اما هربار خودداری کردم و چیزی نگفتم فقط عرض کردم: دعا بفرمایید خداوند توفیقی مرحمت فرماید.

 منبع :حاج شیخ عباس قمی مرد تقوا و فضیلت، ص ۴۸

خواستگاری در حال عده طلاق

سؤال: خواستگاری از زنی که در عده طلاق است چه حکمی دارد؟

پاسخ: به طورکلی خواستگاری از زنی که در عده طلاق است تصریحا حرام است، فرقی ندارد برای عقد دائم باشد یا عقد موقت.

خواستگاری از زنی که در عده طلاق رجعی باشد چه به صورت تصریح و یا به صورت کنایه و اشاره حرام است ولی خواستگاری از زنی که در عده غیر رجعیه (مانند وفات یا طلاق بائن) ‌باشد به نحو کنایه ای حرام نیست؛ودرهرصورت این خواستگاری باعث حرام ابدنمی‌شود.

منبع : احکام کاربردی

نماز خواندن با لباس عکس‌دار

  آیا نماز خواندن با لباس‌هایی که روی آن نقش انسان یا حیوان قرار گرفته است ولی در زیرِ لباسی دیگر پوشیده شده، جایز است؟ 

پاسخ: جایز است، هرچند کراهت دارد.

منبع : توضیح المسائل ده مرجع مسئله 968

به مناسبت ۴ ربیع الثانی، سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام

 ابن قولویه در کامل الزیارات (باب ۱۰۷ صفحه ۳۲۴) از علی ابن حسین ابن موسی بن بابویه و او از محمد ابن یحیی اشعری عطار قمی روایت کرده:  یکی از اهالی ری گفت: بر حضرت ابوالحسن العسکری امام هادی علیه السلام وارد شدم آن جناب از من پرسید: کجا بودی؟  عرض کردم به زیارت سیدالشهدا علیه السلام رفته بودم.

آن حضرت فرمود: بدان و آگاه باش اگر قبر عبدالعظیم حسنی علیه السلام را که در نزد شماست زیارت کرده بودی مثل آنست که حضرت حسین ابن علی را در کربلا زیارت کرده باشی.

روایتی از امام رضا علیه السلام به عبدالعظیم حسنی

رُوِیَ عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ الْحَسَنِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ: یَا عَبْدَ الْعَظِیمِ أَبْلِغْ عَنِّی أَوْلِیَائِیَ السَّلَامَ- وَ قُلْ لَهُمْ … تَرْکِ الْجِدَالِ فِیمَا لَا یَعْنِیهِم‏

عبدالعظیم حسنی به محضر امام رضا علیه السلام مشرف شد. امام به او فرمود: 

ای عبدالعظیم سلام مرا به شیعیانم برسان و به آنان بگو … از جدال دوری کنند.

منبع: بحارالانوار، جلد ۷۱، صفحه ۲۳۰، باب ۱۵

چه بسیار جدال‌هایی که ما در شب و روز انجام می‌دهیم

مانند جدال زن و شوهر، خواهر و برادر، پدر و فرزند و یا جدال برخی از مسئولین

منبع : منبرک

اهمیت یادگیری احکام شرعی

  بعضی از مردم فکر می‌کنن که اگر احکام رو هم یاد نگیرن، طوری نیست و خیلی به جایی برنمی‌خوره؛ یه نماز و روزه است دیگه، اونم از ننه باباشون یاد گرفتن.

در حالی که این‌ درست نیست.

بعضی وقت‌ها یاد نگرفتن احکام، برامون مصیبت درسته می‌کنه؛ مثلاً:

طرف اهل نماز و روزه است، اما چون وضو و غسلش اشتباهه، نماز و روزه یک عمرش باطله.

طرف اهل حلال و حرامه، اما چون احکام معاملات شرعی رو نمی‌دونه، مدام داره لقمه حرام یا شبهه‌ناک سر سفره زن و بچه‌ش می‌بره، بعد می‌بینه بچه‌هاش یاغی شدن.

طرف ناظم مدرسه یا معلم بوده، همه رو زده و کبود کرده؛ حالا که پیر شده، فهمیده که به یک نفر، اندازه کل حقوق 30 سال خدمتش باید دیه بده.

طرف وقتی عادت ماهیانه بوده، طلاق گرفته و با یکی دیگه ازدواج کرده، بعد از ده سال و سه تا بچه فهمیده که طلاق در زمان عادت ماهیانه باطله، هنوز زن مرد قبلی هست و ده سال با یه نامحرم رابطه و زناشویی داشته.

طرف به نوه دختری‌ش شیر داده، به حساب خودش هم کار خوبی کرده، بچه گشنه بوده و داشته گریه می‌کرده؛ بعد فهمیده با این شیر دادن، طبق نظر همه مراجع (به جز مکارم) دامادش باید از دخترش جدا شه، چون مثل خواهر و برادر محرم شدن و دیگه هرگز نمی تونن با هم ازدواج کنن.

یعنی مادری که خیر بچه‌ش رو می‌خواد، به خاطر ندونستن احکام، بلایی سرش آورده که هیچ دشمنی نمی‌تونه بیاره!

منبع: رساله همه مراجع.

منبع:احکام به زبان خیلی ساده

آیا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به ما محرم هستند؟!

 اول: در رعایت قوانین و احکام خداوند همه با هم برابر هستند و فرقی بین پیامبر و امام با مردم عادی نیست، مگر در احکام خاصی که خود خدا برای آن‌ها مشخص کرده باشد، مثل حرام بودن صدقه بر آن‌ها و یا واجب بودن نماز شب و مسواک زدن بر آن‌ها. [1]

 دوم: اگر امامان بر زنان محرم بودند، اولویت این بود آن‌ها بر دخترعموهای خود محرم بودند و با آنان ازدواج نمی‌کردند، در حالی که امام علی علیه‌السلام با دختر عموی خود حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها ازدواج کردند، یا امام سجاد علیه‌السلام با دختر امام حسن علیه‌السلام که دختر عموی او بود ازدواج کرد.

 اگر امامان بر زنان محرم بودند دیگر زنی پیدا نمی‌شد که با او ازدواج کنند.

 سوم: علاوه بر همه‌ی این‌ها در هیچ جای تاریخ و روایات نیامده است که نعوذبالله پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‎وسلم یا امامان علیهم‌السلام به نامحرمی دست زده باشند یا به زنان گفته باشند ما بر شما محرم هستیم.

 بنابراین امامان علیهم‌السلام در محرم و نامحرم مثل بقیه‌ی انسان‌ها هستند.

 منابع:
[1]ـ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ص۵۶۶. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۲، ص۳۵۹.

 وبلاگ پاسخ به شبهات دانش آموزی

کلمه «الی» در آیه وضو، با توجه به شیوه وضو ساختن اهل تسنن به چه معناست؟

آیا اهل سنت«الی» را« به سوی» معنی میکنند و به خاطر آن دستها را به سوی آرنج میشویند؟

قبل از پرداختن به سؤال لازم است به عنوان مقدمه ذکر نمائیم:

فقهای شیعه معتقدند که برای وضو ساختن، شستن دستها از بالا به پایین واجب است ولی اهل تسنن به اتفاق می گویند: شخص مخیر است دستها را از پایین به بالا یا به عکس بشوید ولی شستن از پایین (از سر انگشتها) به بالا مستحب است.[1]

دلیل فقهای شیعه، روایات بیانیه ای است، که می فرمایند: رسول الله (ص) دستها را از بالا به پایین می شست[2] و روایت صحیحه ای که امامان معصوم(ع) در مقام تفسیر آیه مربوط به وضو[3] فرموده اند: «باید دستها را از بالا به پایین بشویید[4]».

اما درباره ی کلمه "الی" در این آیه شریفه ی قرآن: «یا ایها الذین آمنوا اذا قمتم الی الصلاة فاغسلوا وجوهکم و ایدیکم الی المرافق ...»؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! هنگامی که به نماز می ایستید، صورت و دستها را تا آرنج بشویید...»، باید گفت که فقط برای بیان حد شستن و مقدار آن می باشد نه کیفیت شستن.

توضیح اینکه: در آیه مبارکه حد و مقدار دست که باید در وضو شسته شود تا آرنج[5] تعیین شده است،و از آنجایی که وقتی گفته شود دست را بشویید، ممکن است به ذهن بیاید که اگر دستها را تا مچ بشوییم،کافی است؛ چرا که عرفاً این مقدار شسته می شود. برای رفع این توهم فرموده است، تا آرنج بشویید.

برای روشن شدن آنچه ذکر شد می توان از این مثال بهره جست که مثلاً؛ به خادم مسجد می گویند: «اکنس المسجد من الباب الی المحراب»؛مسجد را از درب آن تا محراب جارو بزن، در اینجا منظور گوینده بیان حد و مقداری است که باید جارو زده شود و نمی خواهد بگوید از کجا شروع و به کجا ختم کن، خصوصاً که در آیه، کلمه «من» نیامده است.

پس کلمه «الی» در آیه فوق، به نحو استحباب هم نمی گوید که دستها را از سر انگشتان به طرف آرنج بشویید.

عمل و سنت رسول الله (ص) که به وسیله اهل بیت آن حضرت بیان شده است، بهترین گواه بر این معنا می باشد[6].

پس "الی" یا به معنای "غایت"[7] است، اما غایت مغسول[8] نه غَسْل و شستن[9]، و یا طبق فرمایش شیخ طوسی، به معنای "من"[10] یا "مع"[11]؛ می باشد[12].

=======================

[1] الفقة علی المذاهب الخمسة، ص 80؛ الفقة علی المذاهب الاربعة، ج 1، ص 65، مبحث بیان عدد السنن و غیرها... ؛ صلاة المؤمن القحطانی، ج 1، صص 41و42.
[2] رجوع شود به: وسائل‏الشیعة ج 1, ص 387, ابواب الوضوء، باب 15، بَابُ کَیْفِیَّةِ الْوُضُوءِ وَ جُمْلَةٍ مِنْ أَحْکَامِهِ.
[3] مائده،6.
[4] وسائل الشیعة، ج1 , ابواب الوضوء، باب 19 / ح 1.
[5] «مرافق» جمع «مرفق» به معنای «آرنج» است.
[6] برای آگاهی بیشتر رجوع شود به: عطائی اصفهانی، علی؛ چرا؟ چرا؟؛ صص27-19.
[7] تا
[8] یعنی محدوده ی دستی که باید شسته شود تا آرنج است.
[9] یعنی نه اینکه شستن تا آرنج است و از این جهت توهم شود که کیفیت شستن باید به سمت و سوی آرنج باشد.
[10] از
[11] با
[12] وسائل‏الشیعة ج1، ص406.

منبع : شیعه کوئست