به مناسبت سالروز رحلت حضرت ام‌البنین سلام الله علیها، روز تکریم مادران و همسران شهدا
به من مادر نگویید…
رمز جاودانگی
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های حضرت فاطمه ام‌البنین سلام الله علیها که ایشان را جاودانه کرد، ادب والای ایشان بود. چیزی که به فرزند برومندشان حضرت قمر بنی هاشم علیه‌السلام هم به ارث رسیده بود.
ایشان زمانی که با حضرت علی علیه السلام ازدواج کردند، روز اول که به خانه تشریف آوردند، حسنین علیهماالسلام بیمار بودند. از همان ابتدا، پرستاری آن‌ها را کردند. صدا زدند مادرجان شما این کار را انجام ندهید.
ایشان عرض کردند: به من مادر نگویید من کنیز شما هستم و آمده‌ام کنیزی شما را انجام دهم.
بعد از گذشت مدتی از زندگی مشترک با علی علیه السلام، به امیرالمؤمنین پیشنهاد کرد که به جای «فاطمه»، که اسم قبلی و اصلی وی بوده، او را ام‌البنین صدا زند تا فرزندان حضرت زهرا علیهاالسلام از ذکر نام اصلی او توسط پدرشان، به یاد مادر خویش، فاطمه زهرا علیهاالسلام نیفتند و درنتیجه، خاطرات گذشته، در ذهن آن‌ها تداعی نگردد و رنج بی‌مادری آن‌ها را آزار ندهد.
این‌ها همه ادب این بانو هست.
حضرت ام‌البنین، بَشیر را که فرستاده امام سجاد علیه السلام بود و به مدینه آمده بود تا مردم را از ماجرای کربلا و بازگشت کاروان امام حسین علیه السلام با خبر سازد، دید.
به او فرمود: ای بشیر! از امام حسین علیه السلام چه خبر داری؟
بشیر گفت: خدا به تو صبر دهد که عباس تو کشته گردید.
ام‌البنین فرمود: از حسین علیه السلام مرا خبر ده!
بشیر خبر شهادت بقیه فرزندان او را هم اعلام کرد، ولی ام‌البنین پیوسته از امام حسین علیه السلام خبر می‌گرفت و می‌گفت: فرزندان من و آن چه در زیر آسمان است، فدای حسینم باد. چون بشیر خبر شهادت امام حسین علیه السلام را به آن حضرت داد، صیحه‌ای کشید و گفت:
ای بشیر! رگ قلبم را پاره کردی و سپس صدا به ناله و شیون بلند کرد.
این نشان از ادب یک انسان است. این ادب، فاطمه ام‌البنین را جاودانه کرد.
ما هم اگر در برابر بزرگان دین این ادب را داشته باشیم جاودانه خواهیم شد.
منبع : منبرک
