احکام اعتکاف
اعتکاف از مستحبّات مؤکّد است و گاهی با نذر و قسم و... واجب می شود.
به هر انگیزه ای غیر از تقرّب به خداوند باطل است.
فقط با روزه صحیح است.
در مسجدهایی که حالت عمومی دارند ( جامع) باید باشد.
کمتر از سه روز نمی تواند باشد.
بهترین وقتش ماه مبارک رمضان (مخصوصاً دههٔ آخر آن) است.
قبل از فرارسیدنِ مغربِ روز دوّم می توان آن را به هم زد (البته اگر به جهت دیگری مانند نذر، واجب نشده باشد).
بعد از اتمام هر دو روز، روز سوّمش واجب می گردد.
اعتکاف زن (دائم) نیاز به اذن شوهرش دارد.
هر چه روزه را باطل می کند، اعتکاف را هم باطل می کند.
مسافر و مریضی که نمی توانند روزه بگیرند، نمی توانند اعتکاف کنند.
با هر روزه ای می توان اعتکاف کرد ( روزهٔ مستحبّی_ قضا_ استیجاری_ نذری_ ماه رمضان و...).
از قبل از اذان صبح روز اول تا اذان مغرب روز آخر باید در مسجد باشد.
خروج غیر ضروری از مسجد اعتکاف را باطل میکند.( ضروریات مانند انجام غسل واجب و دستشویی رفتن و...)
هر گونه تماس جنسی (حتی با همسر )، جرّ بحث به قصد غلبه یا اظهار فضل، خرید و فروش و معامله، بوییدن عطر و گل و... بر معتکف حرام است.
سزاوار است معتکف دل، گوش، چشم، ذهن و زبان خود را از غیر ذکر و طاعت خدا فارغ کند . . .
منبع : احکام به زبان ساده
