مقایسه ایران و آمریکا در برگزاری رفراندوم

یکی از شبهات این روزها، مقایسه دموکراسی در ایران و آمریکا است. و اینگونه وانمود می‌شود که نظام آمریکا الگو و نمونه دموکراسی و خواست مردم است. بررسی تاریخ آمریکا به وضوح چنین خیالی را باطل می کند:  آمریکا بیش از 230 سال پیش، نوع حکومت و قانون اساسی‌اش را مشخص کرد؛ بدون اینکه مردم دخالت مستقیم یا غیر مستقیم در آن داشته باشند. این کار نیز فقط در 11 ایالت آمریکا آنهم توسط افرادی که هیچ یک نماینده مردم آمریکا نبودند صورت گرفت. ۳۷ نفر کنار هم نشستند و متنی را که یک نفر از آنها نوشته بود به عنوان قانون اساسی انتخاب کردند. مردم فعلی آمریکا نیز هیچ یک نه تنها خودشان، بلکه پدر و پدربزرگ‌های آنها نیز در زمان تصویب قانون اساسی آمریکا نبودند. اما آیا تا به حال از مردمش شنیده‌اید که بگویند چرا رفراندوم برگزار نمی‌شود و نظر ما را نمی‌پرسید؟  جالب است که اولین انتخابات‌های تاریخ آمریکا با مشارکت ۱۱ درصدی و ۶ درصدی برگزار شده است که طبیعتا نامزد انتخاب شده درصد پایین تری از مشارکت مردم را داشته است.  حتی رئیس‌جمهور آمریکا که اکنون انتخاب می‌شود هم با رأی مستقیم مردم نیست و تنها ۵۳۸ نفر از افرادی که آنهم توسط هیئت حاکمه و احزاب آمریکا تایید می‌شوند رئیس جمهور را انتخاب می‌کنند. جالب است که از زمان استقلال آمریکا از پادشاهی بریتانیا تا کنون، غالب رؤسای جمهور آمریکا از خاندان سلطنتی بریتانیا یا فرانسه بوده‌اند. یعنی این هم از وضعیت استقلال آنهاست.  شما نمی‌شنوید که در آمریکا کسی قانون اساسی و نظام آمریکا را زیر سوال ببرد و از سوی دیگر با معارضین ساختار آمریکا نیز به بدترین شکل ممکن برخورد می‌شود. نمونه بارز آن نیز رئیس‌جمهور وقت آمریکا ترامپ هست. که با وجود اینکه خودش هنوز رئیس جمهور آمریکا است، فضای مجازی را برای اظهار نظر او بستند به جرم اینکه دعوت به اعتراض و شورش کرده‌است. 

برشی از سخنرانی حجت‌_الاسلام_راجی 

منبرک