سخن چینی

 

 1/  یکی از گناهان_کبیره سخن_چینی ونمّامی است.

سخن چین به کسی گویند که به قصد برهم زدن روابط دوستانه اشخاص سخن هر یک را به دیگری بازگو کند.

2/  کسب_مال از راه سخن چینی حرام است.

3/  سخن چینی به گفتار محدود نمی شود بلکه باز گو کردن سخن دیگری با نوشتن یا اشاره را در بر می گیرد.

4/  اگر مصلحت اهمّی بتواند مقدّم بر مفسده نماّمی باشد، نمامی جایز است. مانند اینکه بتواند رابطه نامشروعی را قطع کند.

5/  گوش دادن و شنیدن سخنان نمّام، مانند خود نمّامی حرام است، وباید نمّام را از کارش باز داشت واز طرف مقابل دفاع کرد.  

منابع: ۱. فرهنگ فقه ج ۴ ص ۴۱۸ ۲. احکام دو دقیقه ای محمود اکبری ج ۳ ص ۱۵۱