همسر شایسته و رضامندی
مقدمه
انسان دین دار و آگاه، چنین اندیشه می کند که باید در ارتباط با دنیا نعمتهای خدادادی را شاکر بوده و در برابر ناملایمات صبور باشد. او با چنین دیدگاهی سعی می کند از دنیا پلی به سوی جاودانگی بسازد و خوب می داند که اگر آرامش نسبی نداشته باشد هیجانهای کاذب، اوقات او را خراب می کنند، بنابراین تلاش می کند رضایت خویش را در مورد هر آنچه دنیایش می نامد نهادینه کند. تقویت این رضامندی خود عاملی قوی برای آرامش نسبی و در نهایت پیشرفت است.
از جمله ابزارهایی که باعث تقویت رضامندی می شود وجود همسری شایسته است. هر کس که دارای همسری شایسته باشد و این نعمت الهی را قدر بشناسد انسانی خوشبخت است. در همین زمینه پیامبر خدا(ص) می فرمایند: «مِن سَعادَةِ المرءِ الزُّوجَةُ الصالحة؛[1] از سعادت مرد، داشتن همسر صالح است.»
این مقاله تلاش می کند به این پرسش پاسخ دهد که زندگی آرام و توأم با رضایت در پرتو چه صفاتی از همسر تحقق پیدا می کند.
از آنجا که انسان هر چه بیش تر نسبت به همسر شایستة خویش شناخت و معرفت داشته باشد رضایتش از وی بیش تر می شود، نیاز داریم که ویژگیها و صفات یک همسر خوب و شایسته، در فصلی مستقل مورد بحث و کاوش قرار گیرد. البته باید اذعان داشت که آنچه در آیات و روایات در این مورد وارد شده است بسیار گسترده و مفصل است؛ لیکن از باب «مشت نمونة خروار است» به چند ویژگی بارز اشاره می شود.
1. ایمان و تدین
قال رسول الله9: «مَن تَزَوَّجَ اِمرَأَةً لا یَتَزوَّجَها اِلّا لِجَمالِها لَم یَرَ فیها ما یُحِبُّ وَ مَن تَزَوَّجَها لِمالِها لا یَتَزِوَّجَها اِلّا لَهُ وَ کَلَهُ اللهُ اِلیهِ، فَعَلَیکُم بذاتِ الدّین[2]؛ هر که با زنی به خاطر زیباییش ازدواج کند دلخواه را در او نبیند و هر که با زنی به خاطر مال و ثروتش ازدواج کند خداوند او را به همان مال و ثروت واگذارد پس بر شما باد به ازدواج با زنان متدین».
پیامبر گرامی اسلام(ص) در این زمینه می فرماید: «ل یَخْتَارُ حُسْنَ تَوَجُّهِ اْلمَرْأَةِ عَلی حُسْنِ دِینِهَا؛ نباید زیبایی زن را بر دینداریش ترجیح دهد.» و منظور ایشان این است که در هنگام انتخاب همسر، زیبایی را اولویت اول خویش قرار ندهید. همچنین می فرمایند: «إذا جاءَکُم مَن تَرضَونَ دینَه وَ امانَتَه یَخطُبُ اِلَیْکُمْ فَزَوَّجُوهُ؛[3] موقعی شخصی که راضی به دینداری و امانت داری او هستید برای خواستگاری نزد شما آمد، به او زن بدهید.»
2. اصالت و فرهنگ خانوادگی
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إیَّاکُمْ وَ خَضْرَاءَ الدِّمَنِ؛[4] از سبزه هایی که در زباله دانی می رویند، بپرهیزید.» سؤال شد یا رسول الله! خضراء الدمن چه کسی است؟ فرمودند: «زن خوش سیمایی که در خاندان و خانواده ای پست، تولد یافته باشد.»
با توجه به این رهنمود رسول گرامی اسلام، همسر انسان باید در خانواده ای با اصالت و با فرهنگ رشد کرده باشد تا فطرت پاک و خدادادیش دچار تغییرات محیطی و رذائل حاکم بر چنین خانواده هایی نشود. البته پیداست که مراد از خانواده پست، خانواده ای است که از مزایای انسانی مانند عقل، فهم، ادب، اندیشه، جوانمردی و دین داری بی بهره باشند؛ نه از مال و ثروت.
نبی مکرم اسلام(ص) در حدیثی می فرمایند: «تَزَوَّجُوا فِی الحجزِ الصّالِحِ، فَإِنَّ العِرقَ دَسّاسٌ[5]؛ با خانواده خوب و شایسته وصلت کنید زیرا خون اثر دارد (اخلاق پدران به فرزندان منتقل می شود.).» این روایت به قدری گویا و روشن است که نیازی به هیچ گونه توضیح ندارد.
3. کم خرج و کم مهریه
از جمله صفات پسندیده همسر صالحه و شایسته انسان، کم خرج بودن و رعایت اقتصاد در هر شرایطی از زندگی است. این تعادل در اقتصاد می تواند در جاهای مختلفی خود را نشان دهد. کسی که به مشقت افتادن همسر خود را نمی خواهد، همسری با خیر و برکت است. امام صادق(ع) در این باره می فرمایند: «مِن بَرَکَةِ الْمَرْأَةِ خِفَّةُ مّئُونَتِها؛[6] از برکت زن کم خرج بودن او است.» البته این موضوع به صورت عملی نیز به اثبات رسیده است که به هر اندازه چشم و هم چشمیها و ولخرجیها کم تر باشد، صمیمیت و خوشبختی یک خانواده هم بیش تر است. کدامین همسر می تواند از چنین شرایط ایده آلی خشنود نباشد؛ پس کم خرجی همسر، از ملاکها و معیارهای خوب بودن وی به شمار می رود و نقش بسزایی در میزان رضامندی شریک زندگانی او ایفا می کند. این بحث آنچنان مورد اهمیت است که امام صادق(ع) می فرمایند: «خَیْرُ نِسَائِکُمْ الَّتِی إِنْ أُعْطِیَت شَکَرَتْ وَ إِنْ مُنِعَتْ رَضِیَتْ؛[7] بهترین زنان شما زنی است که اگر چیزی به او داده شود سپاسگزاری کند و اگر چیزی به او داده نشود راضی باشد.»
این موضوع، می تواند مصداقهای مختلفی را در بر گیرد که از آن جمله، در میزان مهریه قابل بررسی است. اگر مهریه همسر، مناسب با شأن و منزلت واقعی وی باشد می تواند نقش فزاینده ای در میزان مناسبات زوجین ایفا کند همچنان که نبی مکرم اسلام(ص) فرموده اند: «اَفضَلُ نِساءِ اُمَّتی اَصَبَحُهنَّ وَجهاً وَ اَقَلَّهُنَّ مَهراً؛[8] بهترین زنان امت من، خوبروترین و کم مهریه ترین آنها است» یا در نقطه مقابل آن امام صادق(ع) می فرمایند: «اَمّا شُؤْمُ المَرْأةِ فَکَثْرَةُ مَهْرِها[9]؛ شومی و ناخجستگی زن، زیاد بودن مهریه اش است.»
نعمت بودن همسر شایسته
در قسمت قبل، صفاتی چند از ویژگیهای همسر شایسته آورده شد. در این قسمت، به وجه نعمت بودن همسر شایسته پرداخته می شود؛ به عبارت دیگر به این پرسش که: چه عواملی باعث می شود انسان با داشتن همسر شایسته رضامندتر شود؟ پاسخ داده می شود. گرچه پاسخ دقیق و همه جانبه به این پرسش، خارج از توان این نوشته و نگارنده است؛ اما به مقتضای حال و بر حسب مثل معروف:
آب دریا را اگر نتوان کشید
هم به قدر تشنگی باید چشید
مطالبی عنوان می شود.
1. آرامش و رواحتی
انسانها نوعاً در این دنیای پر هیاهو به دنبال گمشده ای می گردند که آنها را به نوعی مناسب و صحیح آرام کند. به عبارت دیگر از سرعت طوفان سهمگین غرائز، هیجانات و عواطف آنها کاسته و با سرعتی ملایم، کشتی وجود آنها را بر ساحل خوشبختی هدایت کند. بلی؛ آرامش، گمشده و جزء لاینفک هر زندگی به شمار می رود. قرآن کریم که کتاب هدایت همة بشریت و قانون اساسی جاودان اسلام است به طرز بسیار زیبایی این موضوع را ترسیم کرده و می فرماید: «هُوَ الَّذی خَلَقَکُم مِن نَفسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنها زَوجَها لِیَسکُنَ اِلَیها؛[10] او کسی است که شما را از یک ماهیت آفرید و همسرش را از آن قرار داد، تا بدین وسیله، آرامش یابد.
امام سجاد(ع) می فرماید: «خداوند همسر را مایة آرامش و انس قرار داده تا انسان در کنار او آسایش یابد» بنابراین همسر موافق و شایسته مایة آرامش است. این آسایش، محدود و یک طرفه نیست بلکه مرد شایسته، مایه آرامش زن و زن شایسته هم، باعث آرامش مرد است.
امام صادق(ع) می فرمایند: «ثَلَاثَةٌ لِلْمُؤْمِنِ فِیهَا رَاحَةٌ دَارٌ وَاسِعَةٌ تُوَارِی عَوْرَتَهُ وَ سُوءَ حَالِهِ مِنَ النَّاسِ وَ امْرَأَةٌ صَالِحَةٌ تُعِینُهُ عَلَی أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة وَابْنَةٌ یُخْرِجُهَا إِمَّا بِمَوْتٍ أَوْ بِتَزْوِیجٍ؛ [11] سه چیز برای مؤمن موجب راحتی است خانة وسیعی که ناموسش و بدحالیش را از مردم مخفی کند. و زن شایسته ای که کمک کند او را در امر دنیا و آخرت و دختری که او را [از تحت سرپرستی وخانه خود] خارج کند؛ یا با مرگ و یا با شوهر دادنش.» این همان مطلبی است که امیر مؤمنان(ع) و حضرت زهرا(س) پس از آنکه رسول گرامی اسلام(ص) از ایشان سؤال فرمودند که همسرانتان چگونه اند؟ بیان داشتند: «همسر من بهترین یار و یاور در جهت طاعت و عبادت خداست.»
امام صادق(ع) فرموده اند که: «أَغْلَبُ الْأَعْدَاءِ لِلْمُؤْمِنِ زَوْجَةُ السَّوْءِ؛[12] چیره ترین دشمن برای مؤمن، همسر ناشایست است. همچنین پیامبر اکرم9 در دعاهایش می فرمود: «أَعُوذُ بِکَ مِنِ امْرَأَةٍ تُشَیِّبُنِی قَبْلَ مَشِیبِی ؛[13]خداوندا پناه می برم به تو از زنی که پیش از آنکه زمان پیری ام فرا رسد مرا پیر کند.»
به وضوح پیداست که همسر می تواند با فراهم کردن اسباب راحتی، باعث شادابی و سرحالی همسر خود شده یا اینکه با ایجاد ناراحتی، باعث غمزدگی، پریشانی، بی حالی و در نهایت پیری زودرس وی گردد.
2. خیر و برکت
انسان در زندگی خود دنبال کمال، توسعه و پیشرفت است و از جمله چیزهایی که دغدغه ذهنی بسیاری از افراد است، ارتزاق و راههای کسب روزی حلال است. این از مواردی است که اسلام بر آن تأکید کرده و به تجربه نیز ثابت شده که رزق و روزی در پی انتخاب همسر شایسته زیاد می شود. نبی مکرم اسلام(ص) در همین زمینه می فرمایند: «اِمْرَأَةٌ صَالِحَةٌ خَیْرٌ مِنَ الذَّهَبِ وَ الفِضَّه؛ همسر شایسته، برتر از طلا و نقره است» و نیز: «الزَّوْجَةُ الصَّالِحَةُ أَحَدُ الْکَسْبَیْنِ؛[14] زن صالحه و شایسته یکی از دو کسب است.»؛ یعنی کسبی که شخص انجام دهد و از آن سود می برد دو تا است؛ یکی زن شایسته و دیگری چیزهایی غیر از آن.
همچنین پیامبر عظیم الشأن اسلام فرمودند: «مَا اسْتَفَادَ امْرُؤٌ مُسْلِمٌ فَائِدَةً بَعْدَ الْإِسْلَامِ أَفْضَلَ مِنْ زَوْجَةٍ مُسْلِمَةٍ تَسُرُّهُ إِذَا نَظَرَ إِلَیْهَا وَ تُطِیعُهُ إِذَا أَمَرَهَا وَ تَحْفَظُهُ إِذَا غَابَ عَنْهَا فِی نَفْسِهَا وَ مَالِهِ ؛[15] یعنی برای مرد پس از قبول اسلام، هیچ سودی بهتر و برتر از همسری با یک زن مسلمان نیست؛ زنی که مرد با دیدن او خوشحال شود، هنگامی که او را امر کند اطاعت کند و در غیاب شوهر، حافظ عفت خویش و اموال وی باشد.»
در توضیح خیر و برکت وجود زن و استمرار این برکت، همین بس که پیامبر اسلام(ص) زن صالحه را بهترین متاع دنیا معرفی کرده و می فرماید: «خَیْرُ مَتَاعِ الدُّنْیَا الزَّوْجَةُ الصَّالِحَةُ؛[16] بهترین کالای دنیا، زن شایسته است.»
آیا می شود بهترین متاع دنیا را داشت و باز هم ناراضی بود؟
3. انیس و مونس
انسان به عنوان موجودی که از جسم و روح تشکیل شده و احساس و عاطفه دارد به دنبال سنگ صبور و هم رازی می گردد که عقده های خود را بگشاید، به او محبت کرده و از محبت و مهر او بهره مند شود، به او دل سپارد و عواطف مواج و خروشان خویش را در ساحل هستی او آرام کند.
نیاز انسان به همدمی موافق و یاوری مهربان، نیازی راستین است که می تواند منشأ بسیاری از ارزشهای دیگر باشد. اگر چه ممکن است عشق و شیفتگی به همسر، هدف نباشد؛ اما می تواند گذرگاهی بس زیبا در جهت نیل به مراد حقیقی و جاودانه به حساب آید.
امام صادق(ع) در این باره می فرمایند: «خَمْسُ خِصَالٍ مَنْ فَقَدَ وَاحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ یَزَلْ نَاقِصَ الْعَیْشِ زَائِلَ الْعَقْلِ مَشْغُولَ الْقَلْبِ ... وَ الرَّابِعَةُ الْأَنِیسُ الْمُوَافِقُ قُلْتُ وَ مَا الْأَنِیسُ الْمُوَافِقُ قَالَ الزَّوْجَةُ الصَّالِحَةُ؛[17] پنج خصلت است که هر کسی یکی از آنها را نداشته باشد همیشه در زندگی دچار کمبود است، عقلش کار نمی کند و دلش در گرو است؛ ... و چهارم، همدم موافق سؤال کردم همدم موافق کدام است؟ امام فرمود: همسر شایسته.»
بنابراین انسان با داشتن مونس خوب و صالح، از نظر روحی آرام می شود.
4. تمکین
خداوند متعال برای ادامه حیات انسان و تداوم نسل وی، غریزه جنسی را در وجود او به ودیعه گذاشت. لذا عنایت و موهبت الهی به آن تعلق گرفت که با استفاده از همسر مناسب، هم نسل انسان در سراشیبی سقوط قرار نگرفته و هم لذتهای غریزی به ورطه هولناک هوس دچار نشود. پس تمکین زن برای مرد و همچنین مرد برای زن، ضمن ایجاد رابطه ای شوق برانگیز، نقش عمده ای در میزان رضایت ایشان ایفا می کند، عفت و پاکدامنی را حفظ کرده و شیرین ترین لحظات را به آنها هدیه می دهد.
رسول حق9 می فرماید: «عَلَیْهَا أَنْ تَطَیَّبَ بِأَطْیَبِ طِیبِهَا وَ تَلْبَسَ أَحْسَنَ ثِیَابِهَا وَ تَزَیَّنَ بِأَحْسَنِ زِینَتِهَا وَ تَعْرِضَ نَفْسَهَا عَلَیْهِ غُدْوَةً وَ عَشِیَّةً؛[18] یعنی بر همسر لازم است از بهترین عطر استفاده کند، زیباترین لباسش را بپوشد، خود را به نیکوترین وجه آرایش دهد و صبح و شب خود را به شوهر عرضه کند.
درباره تمکین، رسول خدا دستور عجیبی دارند. این دستور در پاسخ به زنی که از حق شوهر پرسیده بود، داده شد. ایشان فرمودند: «وَ لَا تَمْنَعَهُ نَفْسَهَا وَ إِنْ کَانَتْ عَلَی ظَهْرِ قَتَبٍ؛[19] زن، مرد را از کام گیری منع نکند هر چند بالای شتر باشد.» و همچنین ایشان در جهت فراهم کردن خواسته همسر می فرمایند «لَا تُطَوِّلْنَ صَلَاتَکُنَّ لِتَمْنَعْنَ أَزْوَاجَکُنَّ؛[20] برای اینکه همسر را از سر وا کنید، نماز خویش را طولانی نکنید!»
بنابراین برطرف کردن نیاز جنسی همسر، ضمن اینکه رضایت را در چهره طرفین نمایان می کند، به خواسته های طبیعی هر دو طرف پاسخ داده و ایشان را به اوج لذت حلال رهنمون می کند که عامل بزرگی در جهت جلوگیری از هوسهای کاذب و چشم چرانیها، نگاه های آلوده، انجام محرَّمات و خطرهای دیگر بوده و از عوامل حفظ عفت و پاکدامنی است. از اینرو پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَلْقَی اللَّهَ طَاهِراً مُطَهَّراً فَلْیَتَعَفَّفْ بِزَوْجَة؛[21] کسی که دوست دارد پاک و طاهر به لقای الهی نائل گردد باید با انتخاب همسر [شایسته] موجبات عفت خود را فراهم آورد.»
واضح است تنها، همسری به آموزه های دینی و دستورات دین در باب تمکین به نحو احسن، عمل می کند که متدین و شایسته باشد. و در این مورد هم باز این همسر شایسته است که رضایتمندی شوهرش را تأمین می نماید.
5. پاداش فراوان
دنیا برای مؤمنین راستین، صحنه امتحان است، آنان تمام سختیهای دنیای فانی را به امید رسیدن به خداوند تحمل کرده و چشم امید به الطاف او دارند. وقتی که احساس می کنند عملی موجب رضایت الهی است با تمام وجود سعی در اجرای آن دارند.
یکی از عرصه هایی که برای انجام آن، ثواب فراوانی قرار داده شده نفس ازدواج است. تداوم این ثوابها با مسئولیت پذیری و انجام دادن وظایف زناشویی محقق می شود.
امام صادق(ع) می فرمایند: «رَکْعَتَانِ یُصَلِّیهِمَا الْمُتَزَوِّجُ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِینَ رَکْعَةً یُصَلِّیهَا غَیْرُ مُتَزَوِّجٍ؛[22] دو رکعت نمازی که انسان همسردار می خواند برتر از هفتاد رکعت نمازی است که فرد مجرد اقامه می کند.»
این پدیده آنچنان مهم است که پیامبر اکرم(ص) در پاسخ به زنانی که خواهان شرکت در جهاد و بهره مندی از ثواب آن هستند می فرماید: «جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ؛[23] جهاد زن شوهرداری خوب است.»
و نیز می فرمایند: «أَیُّمَا امْرَأَةٍ خَدَمَتْ زَوْجَهَا سَبْعَةَ أَیَّامٍ أَغْلَقَ اللَّهُ عَنْهَا سَبْعَةَ أَبْوَابِ النَّارِ وَ فَتَحَ لَهَا ثَمَانِیَةَ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ تَدْخُلُ مِنْ أَیْنَمَا شَاءَتْ؛[24] هر زنی که هفت روز شوهرش را خدمت کند خداوند هفت در دوزخ به روی او می بندد و هشت در بهشت به رویش می گشاید تا از هر در که خواهد وارد [بهشت] شود.»
البته باید توجه داشت این خدمت، مخصوص زنان نبوده و خدمات بزرگ و کوچک مردان شایسته نیز ثواب ویژه دارد. در این باره رسول خدا(ص) فرمودها ند: «اِنَّ الرَّجُلَ لَیوجَرُ فِی رَفْعِ اللُّقْمَةِ اِلَی فِی اِمْرَأَتِهِ؛[25] مردی که به طرف دهان همسرش لقمه ای بالا برد پاداش دارد.» در جای دیگری نبی مکرم اسلام(ص) می فرمایند: «جُلُوسُ الْمَرْءِ عِنْدَ عَیَالِهِ أَحَبُّ إلَی اللهِ تَعَالی مِنْ اِعْتِکَافٍ فِی مَسْجِدِی هَذَا؛[26] نشستن مرد نزد همسرش در پیشگاه الهی محبوب تر از اعتکاف در مسجد من است.»
همسران شایسته، از آن جهت که به دنبال تقرب به پیشگاه خداوند هستند همسران خویش را خدمتگزاری می کنند و از بابت این الطاف و پاداشها خوشحال و راضی اند.
[1]. اصول کافی، شیخ کلینی، چاپ 8 جلدی، دار الکتب الاسلامیة، ج 5، ص 337، ح 4.
[2]. التهذیب، شیخ طوسی، دار الکتب الاسلامیه، تهران، چاپ چهارم، ج 7،ص 399، ح 1.
[3]. الامالی، شیخ طوسی، انتشارات دار الثقافه، قم، چاپ اول، ص 519، مجلس ثامن عشر، ح 47 1140.
[4]. من لا یحضر الفقیه، شیخ صدوق، قم، 1403 ه . ق، جامعه مدرسین، ج 3، ص 391، ح 4377.
[5]. مکارم الاخلاق، حسین بن طبرسی، شریف، قم، رضی، ص 197.
[6]. کافی، ج 5، ص 564، ح 37.
[7]. مستدرک الوسائل، میرزا حسین طبرسی نوری، 17 جلدی، مؤسسه آل البیت، قم، ج 14، ص161، ح 16379 7.
[8]. کافی، ج 5، ص 324، ح 4، فقیه، ج 3، ص85، ح 4356؛ تهذیب، ج 7، ص 404، ح 24.
[9]. کافی، ج 5، ص 567، ح 51؛ فقیه، ج 3، ص563، ح 4912.
[10]. اعراف/189.
[11]. الکافی، ج 5، ص 327، ح6 و ص55، ح 3.
[12]. مستدرک الوسائل، ج 14، ص 165، ح 16389 5 به نقل از کتاب الغایات جعفر بن احمد قمی و بحار ج 100، ص 240 متن صحیح، شَرُّ الأَشیاءِ المَره السُّوءِ.
[13]. الفقیه، ج 3، ص 390، ح 4370.
[14]. غرر الحکم، عبدالرحمن آمدی، تهران، دفتر تبلیغات، ص 405، ش 9281.
[15]. کافی، ج 5، ص 327، ح 1؛ فقیه، ج 3، ص389، ح 4368.
[16]. الجعفریات، محمد بن محمد بن اشعث، چاپ مکتبة نینوی الحدیثیه، تهران، ص 91؛ دعائم الاسلام، ج 2، ص 195.
[17]. خصال صدوق، ج 1، ص 284، ح 24، (ترجمه از کتاب «الحیاة» ترجمه شده توسط استاد احمد آرام.)
[18]. کافی، ج 5، ص 158، ح 7.
[19]. پیام پیامبر، بهاء الدین خرمشاهی (1376)، ص434.
[20]. من لا یحضر الفقیه، شیخ صدوق، 1404 ه . ق)، قم، جامعه مدرسین، ج 3، ص 438.
[21]. دعائم الاسلام، قاضی عمان مغربی، (1408 ه . ق)، دار المعارف مصر، ج 2، ص 189، ح 184.
[22]. مستدرک الوسائل، ج 14، ص 155 16359 .
[23]. تحف العقول، ابن شعبه حرانی، قم، جامعه مدرسین، ص 60.
[24]. ارشاد القلوب، دیلمی، حسن بن ابی الحسن (1380)، انتشارات شریف رضی، ج 1، ص 175.
[25]. ثواب الاعمال، شیخ صدوق، (1406 ه . ق)، ق، منشورات شریف الرضی، ص 273.
[26]. مجموعه ورام، ورام بن ابی فراس، (1406 ه . ق )، قم: مکتبه الفقیه، ج 2، ص 122.
مجله مبلغان اسفند 1387 و فروردین 1388 - شماره 113
همسر شایسته و رضامندی
نویسنده : صفر مرادی