چند نکته درباره تسلیت - احکام بین الصلاتین ۹۹/۰۵/۱۱
۱. تسلیت به مصیبت دیدگان اعم از بزرگ و کوچک و زن و مرد، همچنین تسلیت صاحبان عزا به یکدیگر پس از دفن میّت مستحب است.[۸]
۲. ابراز همدردى با مصیبت دیدگان بر حسب شأنشان، متفاوت است، به عنوان مثال نسبت به کودک یتیم، دست کشیدن بر سر او مستحب است. البته در حصول ثواب تسلیت، صرف حضور نزد صاحب عزا و دیدار با او کفایت مى کند،[۹] هر چند ابراز همدردى با گفتن کلمات تسلى بخش افضل است. لکن برپایى مجلس سوگوارى و اطعام مردم از سوى صاحب عزا، استحباب ندارد؛ هر چند جایز است. به خصوص زمانى که بر اثر ترک آن آبروى صاحب عزا به خطر بیفتد.
۳. در استحباب تسلى دادن به مصیبت دیدگان، فرقى بین زن و مرد نیست.
۴. تسلیت دادن مستحب است، خواه پیش از دفن و خواه بعد از دفن.[۱۰]
۵. فرستادن غذا براى بستگان میت در مدتى که به قصد عزادارى نشسته اند، مستحب است.[۱۱]
۶. غذا خوردن نزد مصیبت زدگان مکروه است.[۱۲]
۷. صاحب عزا تا سه روز مناسب است براى عزا بنشیند.[۱۳]
۸. به صبر و فراموشى واداشتن صاحبان عزا از مستحبات مؤکد است.
منبع: احکام دو دقیقه ای
[۸] فرهنگ فقه، ج ۲، ص ۴۷۶.
[۹] تحریرالوسیله، چهار جلدى، ج ۱، ص ۱۶۸.
[۱۰] تحریرالوسیله، ج ۱، ص ۸۶؛ عروة الوثقى، ج ۱، ص ۳۲۵.
[۱۱] مرآت الکمال، ج ۳، ص ۵۴۵؛ تحریرالوسیله، ج ۱، ص ۸۶؛ عروة الوثقى، ج ۱، ص ۳۲۵.
[۱۲] عروة الوثقى، ج ۱، ص ۳۲۵.
[۱۳] تحریرالوسیله، ج ۱، ص ۱۷۱
