استخاره / احکام بین الصلاتین ۹۹/۰۴/۱۶

هفت نکته درباره استخاره‏

۱. استخاره عبارت است از آن که انسان در کارى که قصد انجام آن را دارد از خداوند بخواهد که او را به آنچه خیر و صلاح اوست اعم از انجام فعل یا ترک آن راهنمایى کند.[۱۰]
۲. استخاره براى رفع تردید است نه براى پیشگویى‏[۱۱] و آینده نگرى مانند قبولى امتحان، رسیدن به حاجت، خوب شدن مریض و ...[۱۲]
۳. استخاره در کارهاى مباح است نه در کارهاى واجب و حرام و مکروه.[۱۳]
۴. استخاره بعد از فکر و مشورت کردن است.[۱۴]
۵. عمل کردن به نتیجه استخاره واجب نیست، گر چه بهتر است بر خلاف آن عمل نشود.[۱۵]
۶. تجدید استخاره صحیح نیست مگر این که مدت قابل ملاحظه ‏اى بگذرد و یا شرایط استخاره تغییر کند.[۱۶]
۷. استخاره آدابى دارد همچون وضو داشتن هنگام استخاره، رو به قبله بودن، سخن نگفتن در بین استخاره، استخاره در زمان و مکان مقدس مانند روز جمعه و مسجد و مشاهد مشرفه و ...[۱۷]

منبع: احکام دو دقیقه ای

[۱۰] فرهنگ فقه، ج ۱، ص ۴۰۱.

[۱۱] فرق استخاره و تفأل این است که استخاره براى انتخاب است و تفأل براى اطلاع، استفتائات بهجت، ج ۱، ص ۴۱۲.

[۱۲] استفتائات سیستانى، ص ۴۰۵، س ۱۵۹۵؛ مسائل جدید، محسن محمودى، ج ۴، ص ۱۶۱.

[۱۳] توضیح المسائل مراجع، ج ۲، م ۱۰۲۲؛ قاعدة القرعه، شیخ حسین کریمى، مرکز فقهى ائمه اطهار( ع)، ص ۷۹.

[۱۴] عروة الوثقى، ج ۲، ص ۴۱۱، کتاب الحج.

[۱۵] استفتائات امام خمینى، ج ۲، س ۷۵ و ۷۶؛ اجوبة الاستفتائات، س ۱۴۳۴؛ استفتائات مکارم، ج ۱، س ۸۵۸.

[۱۶] احکام خانواده، آیة الله مکارم شیرازى.

[۱۷] جواهر الکلام، ج ۱۲، ص ۱۶۲؛ فرهنگ فقه، ج ۱، ص ۴۰۲.