بترسیم از ظلم

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : قالَ اللّه ُ تعالى : و عِزَّتی و جلالِی ، لا یَجُوزُنی ظُلمُ ظالِمٍ و لَو کَفٌّ بِکَفٍّ، و لو مَسْحةٌ بِکَفٍّ، و نَطْحَةُ ما بینَ الشاةِ القَرْناءِ إلى الشاةِ الجَمّاءِ، فَیَقتَصُّ اللّه ُ لِلعِبادِ بَعضِهِم مِن بَعضٍ حتّى لا یَبقى لأِحَدٍ عندَ أحَدٍ مَظلِمَةٌ، ثُمّ یَبعَثُهُم اللّه ُ إلى الحِسابِ

امام على علیه السلام : خداوند عزّ و جلّ فرمود : به عزّت و جلالم سوگند که از ظلم هیچ ظالمى نگذرم ، گر چه زدن مشتى باشد ، یا کشیدن دستى یا شاخ زدن گوسفندِ شاخدارى به گوسفندى بى شاخ . خداوند تقاصّ بندگان را از یکدیگر مى گیرد ، تا جایى که هیچ کس به گردن دیگرى حق و مظلمه اى نداشته باشد ، آن گاه ایشان را براى حسابرسى مى فرستد .

 میزان الحکمه جلد : 6  صفحه : 543 حدیث 11565

همه باید بترسیم

بترسیم از ظلم! بترسیم از ظلم!

بعضیامون به کارگرمون کم دستمزد میدیم ولی زیاد ازش کار میکشیم و این ظلمه!!

بعضیام حقوق زیردستمون رو با تأخیر میدیم و این ظلمه!!

بعضیامون استاد و معلم هستیم، دیر میریم سر کلاس و از اون ور کلاس رو طول میدیم و این ظلمه!!

بعضیامون توی صف میزنیم و این ظلمه!!

بعضیامون صدای آهنگ ماشینمون توی کوچه و خیابون بلنده و بقیه رو آزار میده و این ظلمه!!

بعضیامون موتور داریم و توی کوچه گاز میدیم و کسی رو آزار میدیم و این ظلمه!!

بعضیامون ماشین رو جایی پارک میکنیم که بقیه برای عبور و مرور دچار مشکل میشن و این ظلمه!!

بعضیامون کارمندیم، دیر میریم سر کار و مردم معطل ما هستن و این ظلمه!!

بعضیامون استادکاریم (خصوصاً برقکار) چندتا کار با هم قبول میکنیم و صاحب کار ما از تأخیر در انجام کارش ناله میکنه و این ظلمه!!

بعضیامون توی ادارات تلفن ارباب رجوع رو جواب نمیدیم و اون مجبور میشه کلی راه بیاد تا اداره و این ظلمه!!  بعضیامون جنس بنجل به جای جنس اصلی میدیم دست مردم و این ظلمه!!

بعضیامون بی‌حجاب و بد حجاب توی کوچه و خیابون می‌چرخیم و به بنیان خانواده و جوانان آسیب میزنیم و این ظلمه!!

بعضیامون کارمندیم و ارباب رجوع رو امروز و فردا میکنیم و این ظلمه!!

و صدها ظلم دیگه که هر روز توی برنامه ما هست و یه روزی دیر یا زود دودش توی چشممون میره و نمیدونیم از کجا داریم میخوریم!!

آن قَدَر گرم است بازار مکافات عمل         دیده گر بینا بود هر روز ، روز محشر است.

منبع : احکام به زبان خیلی ساده

به مناسبت ولادت حضرت امام محمد باقر علیه السلام (57 ه. ق)

  جامعه‌ی شیعه راستین

داستانک:

ابواسماعیل گوید به امام باقر (علیه‌السلام) عرض کردم فدایت شوم، شیعه در محیطى که ما زندگى مى کنیم بسیار زیاد است.

امام فرمود:

آیا توانگر به فقیر توجه دارد؟

آیا نیکوکار از خطاکار در مى گذرد؟

آیا نسبت به یکدیگر همکارى و برادرى دارند؟

عرض کردم نه.

امام فرمود: آنها شیعه نیستند، شیعه کسى است که این کارها را انجام دهد.

منبع: [اصول کافى، دعائم الاسلام، حدیث ۱۰]

طبق فرموده امام باقر علیه السلام شیعیان این ویژگی ها را دارند:

ثروتمندان به فقراء و نیازمندان کمک می کنند؛ چه کمک واجب مانند خمس و زکات و رد مظالم، چه صدقه مستحبی.  از خطاى خطاکاران چشم پوشی می کنند؛ مثلا در رانندگی کسی جلوی ما بپیچد، یا فرزندمان، همسرمان کار اشتباهی انجام دهد.

با هم برادر هستند؛ انسان با برادرش چطور برخورد می کند؟

«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ»؛ (آیه ۱۰ سوره حجرات)

اگر جامعه ای این ویژگی ها را داشت، می توانیم بگوییم جامعه‌ی شیعه است.

منبع : منبرک

وسواس در شستن گوشت

بعضی از مردم نسبت به خونی که توی گوشت هست، دچار وسواسن و حتماً باید صد دفعه بشورنش تا مطمئن شن که چیزی توش نمونده.

درحالی‌که این‌کار درست نیست.  درسته خونی که در گوشته، خوردنش حرامه...  اما اولاً اون مقدار خونی که در خود گوشت هست و جزء گوشت حساب می‌شه، مشکلی نداره و حلاله.  ثانیاً گوشت‌ها رو توی کشتارگاه می‌شورن و وقتی به‌دست شما می‌رسه، اصلاً خونی باقی نمی‌مونه. ثالثاً اگه چیزی هم باشه، چون موقع پختن با غذا مخلوط می‌شه و اثری از اون نمی‌مونه (مستهلک می‌شه)، خوردنش اشکال نداره.  نهایتاً اگه خواستین خیال‌تون راحت بشه، همین که یک‌بار بشورینش، کافیه؛ دیگه وسواس نشین. تحریرالوسیله، ج۲، ص۱۶۲، م۳۴؛ عروة‌الوثقی، ج۱، ص۵۱، م۲.

فهرست احکام

منبع : احکام کاربردی

مکروهات غذا خوردن

ـ غذاخوردن در حال سیری.

ـ پرخوری، در روایت است که خداوند بیش از هر چیز از شکم پر بدش می‌آید.

ـ نگاه کردن به صورت دیگران هنگام غذا خوردن.

ـ خوردن خوراکی داغ.

ـ فوت کردن خوراکی داغ.

ـ با وجود نان، منتظر غذای دیگر بودن.

ـ تکه‌کردن نان با کارد و امثال آن.

ـ گذاشتن ظرف غذا روی نان.

ـ پاک کردن کامل گوشت از استخوان. .

ـ پوست کندن میوه.

 ـ دور انداختن باقی ماندۀ میوه.

پی‌نوشت: بخش استفتائات پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت‌الله خامنه‌ای

فهرست احکام

منبع : احکام کاربردی

پیام عاشقانه خدا به بنده اش

  خداوند در آسمان هفتم فرشته ای به نام “داعی ” [فراخواننده] قرار داده است که هرگاه ماه رجب فرا می رسد، هر شب تا صبح فریاد می زند:  خوشا به حال ذاکران!  خوشا به حال اطاعت کنندگان!  [سپس فرشته از قول خداوند می گوید] خداوند می فرماید:  من همنشین کسی هستم که همنشینم باشد.  و مطیع کسی هستم که مرا اطاعت کند.  و آمرزنده کسی هستم که از من آمرزش بخواهد.

ماه، ماهِ من و بنده، بندۀ من و رحمت، رحمتِ من است؛ پس  هر کس در این ماه مرا بخواند اجابتش می کنم

و هر کس از من بخواهد به او عطا می کنم

و هر کس از من هدایت بخواهد هدایتش می کنم

و این ماه را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار داده ام که هر کس به آن چنگ زند به من می رسد.

عنِ النَّبِیِّ صلّی الله علیه و آله و سلّم أَنَّهُ قَالَ: “إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فِی السَّمَاءِ السَّابِعَهِ مَلَکاً یُقَالُ لَهُ الدَّاعِی فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ یُنَادِی ذَلِکَ الْمَلَکُ کُلَّ لَیْلَهٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاکِرِینَ طُوبَى لِلطَّائِعِینَ وَ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِیسُ مَنْ جَالَسَنِی وَ مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِی الشَّهْرُ شَهْرِی وَ الْعَبْدُ عَبْدِی وَ الرَّحْمَهُ رَحْمَتِی فَمَنْ دَعَانِی فِی هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِی أَعْطَیْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِی هَدَیْتُهُ وَ جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَیْنِی وَ بَیْنَ عِبَادِی فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَیَّ‏.”

منبع: [بحارالأنوار – ۹۵ – ۳۷۷ – باب ۲۲]

آغاز ماه پر فیض ماه رجب و ولادت امام محمد باقر سلام الله علیه مبارک باد

امروز که اولین روز ازماه بزرگ رجب است که پیامبر اکرم صلی‌الله و آله و سلم درباره آن فرمودند: «آگاه باشید که رجب، ماه خداست و آن ماه بسیار عظیمی است.. و هیچ ماهی در فضیلت و حرمت در نزد خدا با این ماه برابری نمی‌کند!» (بحارالانوار، ج٩٧، ص٢۶)،

انسان گاهی نسبت به فرصتی ارزشمند و موقعیتی بی‌نظیر، بی‌توجهی و غفلت می‌نماید؛ بدان جهت که شناختی از آن نداشته و در نتیجه فرصتی استثنایی و بهره‌ای وافر را از دست می‌دهد که هرگز در تمام عمر قابل جبران نیست! بی‌شک «ماه_رجب» یکی از مصادیق بارز این موقعیت بی‌بدیل و پرفضیلت است که برای بهره‌گیری لازم از این فرصت طلایی ابتدا باید معرفت خود را نسبت به این ماه عظیم افزایش داد و مسلماً بهترین هادی در این زمینه، کلام نورانی اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است که در این مجال به برخی از آنها اشاره می‌نمائیم:

ابن‌عباس نقل می‌کند که هرگاه ماه رجب می‌آمد، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمودند: «ای مسلمانان، ماه بسیار بزرگ و بابرکتی بر شما سایه انداخته که آن را رجب نامیده‌اند و در آن رحمت خدا بر کسی که خدا را عبادت کند فرو می‌ریزد... آگاه باشید که در ماه رجب شبی است که هر که خواب را در آن بر خود حرام کند و به عبادت خدا بپردازد، خدا بدنش را بر آتش حرام می‌کند و هفتاد هزار ملک با او مصافحه می‌کنند و برایش تا ماه رجبِ سال آینده طلب مغفرت می‌نمایند» (بحارالانوار، ج٩٧، ص۴٧) علماء در رابطه با شب مذکور، چهار احتمال را داده‌اند: ١. شب اول ماه رجب؛ ٢. «لیلةالرغائب» که شب جمعه اول ماه رجب است؛ ٣. شب نیمه ماه رجب؛ ۴. شب بیست و هفتم ماه رجب.

در روایت دیگر آمده که: «روزی با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از قبرستان می‌گذشتیم که ناگهان حضرت ایستادند و گریه شدیدی نمودند، به‌گونه‌ای که ما هم به گریه افتادیم؛ آن‌گاه حضرت فرمودند: «صدای ناله اهل عذاب را شنیدم و بر آنها رحم کرده و دعا کردم و خداوند عذاب آنها را تخفیف داد» سپس فرمودند: «اگر کسانی که‌ در این قبرستان در عذابند، یک روز از ماه رجب را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام کرده و به عبادت می‌پرداختند (امروز) در قبرهایشان معذّب نمی‌شدند» (بحارالانوار، ج٩٧، ص٣٣)

همچنین امام صادق سلام الله علیه فرمودند: «در روز قیامت، منادی از درون عرش الهی ندا مى‌‏دهد که کجایند آنهایی که ماه رجب را گرامی داشته‌اند؟ و سپس (ملائکه به آن‌ها) مى‏‌گویند: اى بندگان خدا، کرامت خدا بر شما گوارا باد» (همان)

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه نیز درباره ثواب این ماه فرمودند: «هر کس در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند روز قیامت در بهشت، او را به ثوابی گرامی می‌دارد که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به خاطر بشری خطور نکرده است» (بحارالانوار، ج٩٧، ص٣٣)

همچنین امام رضا علیه آلاف التحیة و الثناء فرمودند: «هر که روز اول ماه رجب را روزه بدارد، خدای عزوجل بهشت را بر او واجب می‌گرداند؛ و هر که روز وسط ماه رجب را روزه بدارد، می‌تواند دو قبیله‌ (پرجمعیت) را (در قیامت) شفاعت کند؛ و هر کس روز آخر ماه را روزه بدارد، خدای عزوجل او را از پادشاهان بهشت قرار می‌دهد و شفاعتش را درباره‌ی پدر، مادر و همه‌ی بستگان و آشنایان و همسایگانش می‌پذیرد، گرچه در میان آنها مستحق دوزخ باشد» (امالی شیخ صدوق، ص١٠)

آنچه گذشت، تنها بخشی از فضایل این ماه بزرگ و ثواب عظیم اعمال در آن است؛ اما شاید پرسشی در ذهن برخی از عزیزان ایجاد شده باشد که چگونه ممکن است، در برابر اعمال ناچیز و اندک ما در این ماه، این همه ثواب و پاداش داده شود؟ در پاسخ این سؤال، باید بدانیم که:

اولاً، این پاداش عظیم، متناسب با مقام کبریایی حضرت حق، و جود و بخشش بی‌کران و بی‌انتهای اوست که در برابر اندکی عمل خیر، پاداشی فراوان و دائمی عطاء می‌فرماید؛

ثانیاً، این گونه نیست که به صرف انجام دادن عملی پرفضیلت، همه‌ی گناهان قبلی ما بخشیده شود و ما وارد بهشت شویم، زیرا همان‌گونه که در روایات آمده، در «حق‌الناس» باید حقوق دیگران را جبران و پرداخت کرده و در «حق‌اللّه» نیز می‌بایست اعمال فوت شده مانند قضای نماز و روزه را به‌جا آورده و حقوق الهی، مانند خمس و زکات را پرداخت نمائیم؛

ثالثاً درست است که برخی از اعمال ما ثواب بسیار عظیم دارد، اما نباید فراموش کنیم که طبق روایات، برخی از گناهان نیز مانند آتش عمل کرده و چه بسا تمامی کارهای خیر و ثواب ما را در طرفةالعینی نابود سازند! لذا بدون شک، بهره کامل از ثواب این ایام از آنِ کسانی است که با اِجتناب از گناه و با توبه به درگاه الهی و جبران حقوق مردم و حقوق الهی فرصت‌ بی‌ بدیل ماه بزرگ رجب را غنیمت می‌شمارند.

بخشش کل اموال

بعضی از مردم فکر می‌کنن که پدر و مادر در زمان زنده‌بودنشون هم اگه بخوان به بچه‌ها چیزی بدن، باید مثل ارث تقسیم کنن.  درحالی‌که این درست نیست.

آدم تا زنده است، می‌تونه به هر کسی، هر مقداری از اموالش رو که خواست، ببخشه.

نکته: در روایات از اینکه پدر و مادر با تبعیض باعث کینه و کدورت بین بچه‌ها بشن، نهی شده.

  تحریر، کتاب هبه، م۲۲؛ سیستانی، جامع، ج۳، م۱۳۱۸؛ رهبری، اجوبه‌، س ۱۷۱۸؛ مکارم، القواعد‌الفقهیة، ج1، ص۲۷۹؛ نوری، هزارویک مسئله فقهی، ج۱، س۶۲۵.

منبع : احکام به زبان خیلی ساده

دست زدن به قرآن

بعضی از مردم فکر می‌کنن که نباید به بچه اجازه بدن که دست به قرآن بزنه.

درحالی‌که این کار درست نیست.

بچه های نابالغ چون تکلیف ندارن، اشکال نداره بدون وضو به قرآن دست بزنن.

مگر اینکه کاری کنن که بی‌احترامی به قرآن باشه (مثل پاره‌کردن، پرت‌کردن و‌...)؛ در این صورت باید جلوشون رو گرفت‌.

توضیح‌المسائل مراجع، م318.

منبع : احکام به زبان خیلی ساده

قطع انگشتان یا دست دزد

در صورتی سرقت موجب حد می شود که دارای تمامی شرایط و خصوصیات زیر باشد:

🔹سارق به حد بلوغ شرعی رسیده باشد .

🔹سارق در حال سرقت عاقل باشد .

🔹سارق با تهدید و اجبار وادار به سرقت نشده باشد .

🔹سارق قاصد باشد .

🔹سارق بداند و ملتفت باشد که مال غیر است .

🔹سارق بداند و ملتفت باشد که ربودن آن حرام است .

🔹صاحب مال، مال را در حرز قرار داه باشد .

🔹سارق به تنهایی یا با کمک دیگری هتک حرز کرده باشد .

🔹به اندازه نصاب یعنی 5/4 نخود طلای مسکوک که به صورت پول معامله می شود یا ارزش آن به آن مقدار باشد در هر بار سرقت شود .

🔹سارق مضطر نباشد .

🔹سارق پدر صاحب مال نباشد .

🔹سرقت در سال قحطی صورت نگرفته باشد .

🔹حرز و محل نگهداری مال، از سارق غصب نشده باشد .

🔹سارق مال را به عنوان دزدی برداشته باشد .

🔹مال مسروق در حرز متناسب نگهداری شده باشد .

🔹مال مسروق از اموال دولتی و وقف و مانند آن که مالک شخصی ندارد نباشد.

منبع: کانال احکام شرعی روبیکا

شنیده ام اگر پدری فرزندش را بکشد قصاص نخواهد شد آیا این امر درست است و اگر چنین است علت آن چیست؟

پاسخ

بله یکی از شرائط قصاص آن است که قاتل پدر مقتول نباشد، حتی اگر پدر کافر هم باشد و فرزند مقتول مسلمان باشد باز قصاص نمی شود. بلکه در هر صورت باید دیه را به وارث فرزند (غیر از پدر) بپردازد.[1]

اولا این نکته را متدکر می شویم که احکام خداوند بر اساس مصالح و مفاسد است؛ روایات متعددی از امامان معصوم (ع) به ما رسیده است که پدر به خاطر قتل فرزند قصاص نمی شود.

گرچه علت اصلی این حکم در منابع حدیثی ما بیان نشده است و برای ما روشن نیست، اما برای روشن شدن بعضی از حکمت ها و فوائد این مسئله (عدم قصاص پدر) چند نکته را متذکر می شویم: