حدیث هفته4

امام سجّادعلیه السلام :

أنتِ بِحَمدِ اللَّهِ عالِمَةٌ غَیرُ مُعَلَّمَةٍ ، فَهِمَةٌ غَیرُ مُفهَّمَةٍ.

[ای زینب !] تو ، بحمداللَّه ، عالمی هستی که نزد کسی تعلیم

ندیدی و دانایی هستی که نزد کسی نیاموختی.

بحار الأنوار ، ج ۴۵ ، ص ۱۶۴ .

دعوت به حضور پر شور در راهپیمایی 22 بهمن

حجت الاسلام درویش پور امام جماعت حسینیه فاطمیه به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و روز 22 بهمن، مردم را به شرکت گسترده در راهپیمائی این روز تاریخی دعوت کرد .

وی در بین الصلاتین مورخه 1394/11/20 در جمع نمازگزاران گفت:یوم الله بیست و دوم بهمن ، سر آغاز حاکمیت اسلام عزیز براین کشور و شکست  ظلم و ستـم طـاغـوتیان و روز به ثمر رسیدن نهضت اسلامی به رهبری امام راحل برای برپایی نظام مقدس جـمهوری اسلامی است.

وی در ادامه ضمن دعوت از نمازگزاران به شرکت پرشوردر راهپیمایی 22بهمن امسال گفت:با توجه به مسئولیت و وظیفه خطیری که در برابرخداوند متعال و  معصومین(ع) و خون های مقدس شهیدان و مجاهدان این ملت داشته و خواهیم داشت،بار دیگر بــا چنگ زدن بـه حبل الهی حماسه پرشکوه دیگری در روز 22 بهمن  رقم خواهد خورد و بـه فـضل الــهی مردم همیشه در صحنه و انقلابی دشمنان و مخالفان نظام مقدس جمهوری اسلامی را ناکام و مایوس خواهند گرداند.

چرا در راهپیمایی 22 بهمن شرکت کنیم؟

چرا به راهپیمایی 22 بهمن می رویم؟

دو روز دیگر 22 بهمن ماه است. شاید این تاریخ را کمتر کسی فراموش کند. 22 بهمن ها همیشه 22 بهمن بوده است. چه برای
    دانش آموزان ،چه کارمندان و چه دانشگاهیان و چه فعالان سیاسی و... . 22 بهمن روزی متفاوت و به یاد ماندنی است. خیلی ها از 22 بهمن ها خاطره دارند. شاید اگر پای صحبت های شیرین پدران و مادران انقلابی مان بنشینیم رنگ و بوی انقلاب را بهتر حس کنیم. صحبت هایی که همگی سرشار از افتخار و شادمانی است. صحبت هایی که حتی بوی یک لحظه پشیمانی از آن بیرون نمی آید. نسل اول انقلاب اگر چه پا به سن گذاشته است و شاید موی سپید کرده اما همچنان انقلابی از خاطراتشان صحبت می کنند. 22 بهمن ها حتی زیر تهدیدات موشکی صدام گرم تر و پرشور تر از همیشه برگزار شده است و برای نسل اول انقلابی ها نوعی نوستالژی دارد!
    
    اما برای نسل های جدید ایران اسلامی 22 بهمن چه حال و هوایی دارد؟ 22 بهمن برای جوانان و نوجوانانی که بعد از جنگ به دنیا آمده اند و تنها حوادث دهه اول انقلاب را در قاب تصاویر و صفحات کتابها مشاهده کرده اند چگونه است؟ شاید پاسخ به این سئوالها برای کسانی که دوران شاه را تجربه کرده باشند ساده باشد. آنان به خوبی می دانند که امنیت چیست. آنها معنای ساواک دنبالت است را خوب بلدند ! آنها به یاد دارند که چگونه یک کتاب را باید دست به دست می چرخاندند تا مامورها پیدایش نکنند. آنها شبنامه ها را می شناسند و از کنار زندان اوین و قصر رد شده بودند.
    
    بله! شاید یکی از نعمت های بزرگ کشور ما را امروز باید در امنیت و آزادی جستجو کنیم. نعمت هایی که وفور آنها گاهی مارا غافل
    می کند. گاهی فراموش می کنیم که انقلاب یعنی چه! شاه که بود. وضعیت مملکت چگونه بود. گاهی فراموش می کنیم که چه دلیر مردانی در راه آزادی ایران کشته نشدند! چه اتفاقاتی در تاریخ یکصد ساله ایران نیفتاد. چه خون ها که ریخته نشد تا درخت آزادی جای استبداد را بگیرد. امروز ما در راهپیمایی 22 بهمن شرکت می کنیم تا حداقل کاری که باید برای شجاعت ها و فداکاریهای انقلابیون انجام داده باشیم انجام دهیم. در راهپیمایی 22 بهمن شرکت می کنیم تا تصدیق کنیم چه ثمراتی انقلاب اسلامی ایران برای ما داشته است. انقلابی که به نا امنی ها پایان داد. انقلابی که آمد و درخت ظلم در مملکت را برچید.
    
    این روزها وقتی جوان های کشورم را می بینم که سربالادر خیابان های تهران قدم می زنند افتخار می کنم. این روزها وقتی می بینم که هیچ اجنبی ای جرات عرض اندام علیه کشورم را ندارد افتخار می کنم. این روزها خوشحال می شوم که اوباما پس از سخنان قاطعانه رهبرم زیر میزش دنبال گزینه نظامی علیه ایران می گردد! تاریخ هیچ گاه جنایت هایی که اجنبی ها بر سر مردمان کشورم آورده اند از دل خود پاک نمی کند . روس ها و انگلیسی ها را فراموش نمی کنیم. فراموش نمی کنیم چه عهد نامه هایی که بر کشورمان تحمیل نکردند و چه جنایت هایی که علیه مردمانم انجام نداند.
    
    گذشته از آن امنیت و آزادی کشورم را می ستایم.تاریخ را خوانده ام آنجا که یکی از مطالبات اصلی مشروطه خواهان برداشتن اصغر گاریچی بود! این عسکر یا اصغر یک آدم نتراشیده و نخراشیده ای بود که حمل و نقل مسافر به شاه عبدالعظیم را کنترات گرفته بود و یک آدم بسیار بد اخلاق و بی تربیتی بود که گاه با شلاق به مسافرها می زد و پول زیادی از آنها می گرفت.اما امروز هر ایرانی برای خود شان خاصی قائل است. ما فعل توانستن را صرف کرده ایم و امنیت را خود در کشور خودمان مستقر کرده ایم.
    امروز نه تنها به دیگران وابسته نیستیم بلکه در بسیاری از علوم جدید خودکفا شده ایم و نام و نشانی برای کشورمان به هم زده ایم. امروز مملکت ما قانون دارد. البته کاستی ها همیشه بوده است اما مملکت بی قانون نیست. امروز کشور روی دور پیشرفت و افتخار است . امروز جوانان همین مملکت هستند که ماهواره می سازند. امروز نفت مان را به هرکسی که
    می خواهیم می فروشیم. شاید هم نفروشیم!امروز کسی برای ما تعیین تکلیف نمی کند. البته شاید خیلی از جوان ها بگویند په نه په
    می خواستی تعیین تکلیف کنند؟!
    
    اما به راستی این مملکت روزهایی را به خود دیده است که در آن قانون کاپیتولاسیون حکمفرما بوده است. روزهایی بوده که مقامات ایرانی چشم امیدشان به سفرای آمریکا و انگلیس بوده و این واقعیتی از تاریخ ماست که نباید هرگز فراموش کنیم. کشورما مشکل کم ندارد و همه هم می دانند . همچنان افراد بیکار داریم.
    
    گوشت گران است و... اما حداقل عده ای از خودمان آن بالانشسته اند تا کارها را برای مان درست کنند.
    
    خودمان رئیس جمهورمان را انتخاب کردیم و اگر از دستش راضی نبودیم چهار سال که گذشت فرد دیگری را سرکار می آوریم. نمایندگان مجلس را خودمان انتخاب می کنیم. آن کس که من به او رای می دهم در بهارستان می نشیند و قانون وضع می کند. دادگاه داریم. پلیس های خیلی مهربانی داریم که همیشه در تلویزیون می گویند در هنگام رانندگی مراقب سلامتی و حفظ جان خود باشید!
    
    حقیقتا گاهی اوقات نعمت هایی را که اطرافمان هست نمی بینیم.امروز کشورما الگویی برای کشورهای منطقه است. امروز مقامات اسرائیل از یک خطبه مقام معظم رهبری به واهمه می افتند و دستور سکوت می دهند.می دانی این یعنی چه؟
    امروز همه پزشکان کشورم ایرانی هستند. امروز هزاران نفر از خارج به ایران می آیند تا بیماری خود را معالجه کنند. امروز کشور من در مسیر پیشرفت و عدالت قرار دارد و چشم امید آزادیخواهان جهان شده است.
    
    من فکر می کنم که نباید گذشته را فراموش کنیم. ما نباید فقط وضعیت خود را با اروپا مقایسه کنیم و مدام بگوییم متروهای آنجا تاخیر ندارند! ملت ما از ابتدا ملت نجیبی بود. ما پول نفت هیچ کس را نخوردیم . ما عتیقه های هیچ کشوری را غارت نکردیم. ما به عراق و افغانستان حمله نکردیم تا نفت درو کنیم.ما کودکان آنها را نکشتیم و به زنان آنها توهین نکردیم . ما دنبال آزادی و صلح بودیم و این هدف امروز زیر سایه اسلام محقق شده است. پس من در راهپیمایی 22 بهمن شرکت می کنم و از آنچه ایرانیان به آن دست یافته اند حمایت می کنم. من هنوز فریاد دلیر مردان آذربایجان در عصر مشروطه را می شنوم که در تبریز مقاومت می کنند. من فریاد های 15 خرداد 42 را به یاد می آورم و یاد نوجوانان صف شکن بسیج در شب های عملیات را فراموش نمی کنم. در همین خیابان های شهرمان میان سیل انبوه جمعیت گم می شوم و بلند علیه کسانی که آرمیتا را در جشن تولدش بی پدر کردند فریاد سر می دهم. من به آرمیتای 5 ساله دخترشهید رضایی نژاد می گویم که آینده ایران و جهان به پدر او افتخار می کند و قدر تنها ماندن های او را می داند.

کلام اخلاقی استاد

درس اخلاق مورخه 94/9/12 حوزه علمیه قائم(عج) چیذر تهران

 به روایت  حجت‌الاسلام درویش پور

حدیث هفته 3

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
رَجُلٌ مِن أهلِ قُم یَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ یَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ کَزُبَرِ الحَدیِدِ ؛
مردى از قم مردم را به حق فرا مى خواند و گروهى استوار ، چون پاره هاى آهن، پیرامون او گرد مى آیند .
بحار الأنوار ، ج 60 ، ص 216

چند حدیث در مورد دهه فجر

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
رَجُلٌ مِن أهلِ قُم یَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ یَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ کَزُبَرِ الحَدیِدِ ؛
مردى از قم مردم را به حق فرا مى خواند و گروهى استوار ، چون پاره هاى آهن، پیرامون او گرد مى آیند .
بحار الأنوار ، ج 60 ، ص 216

****
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
سَیَأتی زَمانٌ تَکونُ بَلدَةُ قُمَّ و أهلُها حُجَّةً عَلَى الخَلائِقِ و ذلِکَ فی زَمانِ غَیبَةِ قائِمِنا إلى ظُهُورِهِ ؛
روزگارى خواهد آمد که شهر قم و مردمان آن حجّت بر دیگر مردمان باشند؛ آن روزگار در زمان غیبت قائم ما است تا آن گاه که ظهور کند .
بحار الأنوار ، ج 60 ، ص 213

***
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لَوکانَ الدِّینُ مُعَلَّقا بِالثُّرَیّا لَتَناوَلَهُ اُناسٌ مِن أبناء فارِسَ ؛
اگر دین به ستاره ثریّا آویزان باشد ، مردمانى از ایرانیان آن را به زیر خواهند کشید .
کنزالعمّال ، ح 34130

***
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
یَخرُجُ ناسٌ مِنَ المَشرِقِ فَیُوَطِّئونَ لِلمَهدِیِ سُلطانَهُ ؛
مردمى از مشرق قیام مى کنند و زمینه حکومت مهدى را فراهم مى آورند .
کنزالعمّال ، ح 38657
***
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أسعَدُ العَجَمِ بِالإسلامِ أهلُ فارِسَ ؛
خوشبخت ترین ملّت غیر عرب به واسطه اسلام ، ایرانیان اند .
میزان الحکمه ، ح 15756

اقامه نماز جماعت ظهر وعصر در تصفیه خانه سوم و چهارم تهران

حجت الاسلام درویش پور امام جماعت حسینیه فاطمیه از اقامه نماز جماعت ظهر و عصر در تصفیه خانه آب سوم و چهارم تهران خبر داد. وی گفت: بیان احکام شرعی و بیان احادیث  - برگزاری حلقه صالحین و سخنرانی مذهبی از برنامه های دیگر اجرا شده در این نهاد می باشد .

سبک شمردن نماز و آثار آن

سبک شمردن نماز و آثار آن, نماز, فضیلت نماز, فواید نماز, نماز خواندن, آثار نماز, آثار دنیوی نماز, قیامت, روز قیامت, شب اول قبر,احادیث و روایات

شکی نیست که بی اعتنایی به نماز گناهی است بزرگ. بنابراین شناسایی مصادیق این تحقیر ناپسند، مقدمه‌ پرهیز از این عصیان نابخشودنی است. عناوین زیر از مصادیق سبک شمردن نماز است.

الف) تأخیر نماز: امام صادق ـ علیه السلام ـ در تفسیر آیه‌ی شریفه‌ی قرآن، که در ارتباط با مذمت بی اعتنایی به نماز نازل گردیده است  می‏فرماید:

»تاخیر الصّلاة عن اوّل وقتها لغیر عذرٍ»
مراد از بی اعتنایی به نماز، «تأخیر آن از اول وقت بدون عذر است.»

البته روشن است که مراد از عذر، ضرورتی است که بصورت اورژانسی پیش آید و قابل تأخیر نباشد و الاّ باید به کار گفت نماز دارم نه به نماز بگوییم کار دارم.

ب) عدم رعایت آداب آن در خلوت: پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در روایتی چنین می‏فرماید:

»من احسن صَلَوتَهُ حین یَراهُ النّاسُ و أَساءَها حینَ یَخلُوا فتلک استهانةٌ»
یعنی: «آن کس که در مقابل مردم با دقت نماز بخواند و در خلوت بدون دقت نماز گزارد به نماز بی اعتنایی کرده است.«

مروری بر نمازهای خلوت و جلوت ما، روشن می‏نماید که آیا احترام و توجه ما به نماز بیشتر بوده است یا به ناظران صحنه‌ی نماز.

ج) فراهم نکردن مقدمات نماز قبل از اذان: در روایت دیگری می‏فرماید: کسی که وضوی نماز را تا وقت اذان به تأخیر اندازد او به نماز بی اعتنایی کرده است. آری کسی که به کار اهمیت می‏دهد، قبل از رسیدن وقت آن، مقدمات انجام آن را فراهم می‏کند. کدام ملاقات و میهمانی است که وقت آن فرا رسیده باشد و ما هنوز در فکر پوشیدن لباس و یا آماده کردن شرایط آن باشیم؟!

د) عدم یادگیری معانی: آیا ندانستن معانی الفاظی که روزانه ده بار در نماز تکرار می‏شود به معنی بی اعتنایی به نماز نیست؟! آیا اگر ما برای طرف گفتگوی خویش در نماز اهمیتی قائل باشیم در فکر این نخواهیم بود که محتوا و مضمون مذاکره و نجوای خود را بفهمیم و با ادراک صحیح به سخن در برابر او بایستیم؟! چگونه ممکن است با اقامت کوتاه در یک کشور، تا حدودی به زبان مردم آنجا آشنا می‏شویم و با یکی دو بار عبور از مسیری، نام و نشان آن را فرا گیریم و در برخورد با هر بنایی از اسم و بانی و مشخصات آن جویا شویم اما هیچکدام از این توجهات و حساسیت‏ها در مورد نماز اعمال نشود؟! آیا اینها به معنی بی اعتنایی به نماز نیست؟! چگونه می‏توانیم پاسخگوی این عباداتی باشیم که محتوای آن جز تحقیر خداوند رب العالمین نیست؟! اینجاست که امام حسین ـ علیه السلام ـ به خداوند تبارک و تعالی عرض می‏کند:

»الهی مَن کانَت‎‎‎‎‎ محاسِنُه مَساوِی فکیف لایکونُ مَساوِیه مَساوِی«
یعنی: «خدایا آن کس که اعمال به ظاهر نیک او گناه است پس چگونه گناهان او گناه نباشد؟!«
فرق نمازگزارانی که در نماز هیچ دردی را احساس نمی‏کنند[5] جز درد فراق دوست، از هیچ حادثه‏ای مطلع نمی‏شوند،[6] هیچ صدایی را نمی‏شنوند و غرق در لذت با معشوقند، نماز گزارانی که زیر شلاق و علیرغم هر گونه تهدید و شکنجه و محدودیتی نماز را بپا می‏دارند[7] با کسانی که نماز را بار و رنجی می‏دانند که در برداشتن و عبور از آن باید شتاب کرد و در هنگام اقامه‌ی آن با دست و محاسن بازی می‏کنند و خمیازه می‏کشند، فقط در اهتمام و استخفاف به نماز است.

هـ) عجله و شتاب در نماز: سریع خواندن نماز و تبدیل این عبادت به عادتی که همچون عمل ماشین نویسی بدون توجه به معانی و بدون رعایت خشوع و طمأنینه انجام گیرد از نشانه‏های دیگر بی توجهی به نماز است. استاد شهید آیت اللّه مطهری ـ رحمة الله علیه ـ در این باره می‏فرماید:

»علمای روان‏شناسی می‏گویند: «یک کار همین قدر که برای انسان عادت شد، دو خاصیّت متضاد در آن به وجود می‏آید. هر چه که بر عادت بودنش افزوده شود و تمرین انسان زیادتر گردد، کار، سهلتر و ساده‏تر انجام می‏شود.» یک ماشین نویس که به ماشین نویسی عادت می‏کند، هر چه بیشتر عادت می‏کند، از توجهش کاسته می‏شود. یعنی از اینکه این عمل او یک عمل ارادی و از روی توجّه باشد کاسته می‏شود و به یک عمل غیر ارادی نزدیکتر می‏گردد. خاصیّت عادت این است. اینکه در اسلام به مسأله‌ی نیّت تا این اندازه توجّه شده، برای جلوگیری از این است که عبادت‏ها آنچنان عادت نشود که به واسطه‌ی عادت، به یک کار طبیعی و غیر ارادی و غیر فکری و غیر هدفی و کار بدون توّجه که هدف درک نشود و فقط به پیکر عمل توجه گردد تبدیل شود.

این‏ها چیزهایی است که ما تنها در نماز اسلامی به دست می‏آوریم و متوّجه می‏شویم که بسیاری از برنامه‏های تربیتی به وسیله این عبادت و در پیکر این عبادت پیاده می‏شود، گذشته از اینکه خود این عمل، پرورش عشق و محبّت خدا و معنویّت در انسان است، که این روح عبادت است.»

مردی در حضور امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ نماز خود را با شتاب به جا می‏آورد. حضرت نگاهی به او کرده و فرمود: چند وقت است اینگونه نماز می‏خوانی؟ او گفت: مدت هاست. حضرت فرمود: مَثَل تو نزد خداوند مثل کلاغی است (که منقار بر زمین می‏کوبد. سجده تو خضوع در برابر خدا نیست. منقار به زمین کوبیدن است) اگر اینگونه بمیری بر غیر ملت و دین پیامبر اکرم، مرده‏ای. سپس حضرت در مورد کم گذاشتن در نماز فرمود: به درستی که دزدترین مردم کسی است که از نمازش بدزدد.

برخی از پیامدهای استخفاف و بی توجهی به نماز
1ـ قهر و قطع رابطه با عترت:
امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ در یک بیان قهرآمیز، با صراحت چنین خطاب فرمودند:

 

»لیس مِنّی مَن ضَیَّعَ الصّلاة»
یعنی: «آن کس که نماز را تضییع نماید از من نیست.«

امام صادق ـ علیه السلام ـ در بیان معیاری برای شناسایی افرادی که با آن حضرت پیوند مکتبی دارند چنین می ‏فرمایند

»اِمتَحِنُوا شِیعَتَنا عِندَ مواقیت الصلوة کیف محافظتهم علیها«
یعنی: «شیعیان ما را از دقت آنان در انجام به موقع نمازها شناسایی کنید.«

در روایت مشهور دیگری حضرتش سهل انگاری در مسئله‌ی نماز و استخفاف به آن را موجب محرومیت از شفاعت خاندان عترت و طهارت در روز قیامت شمردند پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نیز در بیانی دیگر می‏فرمایند:

»مَن استَخَفَّ بالصّلاة لا یَرِدُ عَلیَّ الحوضَ لا و اللّه«
یعنی: «آن کس که نماز را سبک شمارد (به خدا قسم) روز قیامت در کنار حوض کوثر، با من ملاقات نخواهد کرد.»

این تأکید و بیان همراه با قسم، حکایت از عمق فاصله بین پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و نماز گزارانی که به نماز اهمیت نمی‏دهند دارد.

2ـ غضب خداوند:
قرآن کریم با نکوهش افرادی که نماز را ضایع می‏کنند[14] یا نسبت به آن بی‌اعتنا هستند.[15] مسلمانان را از این عمل بر حذر می‏دارد.

پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وآله و سلم ـ خطاب به حضرت علی ـ علیه السلام ـ می‏فرمایند:

»فی تأخیرِها مِن غَیرِ عِلّةٍ غَضَبُ اللّه عزوجل »
یعنی: «تأخیر نماز از اول وقت بدون دلیل، موجب غضب خداوند متعال می‏گردد.«

امام صادق ـ علیه السلام ـ می‏فرمایند:
» إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِی الصَّلَاةِ فَخَفَّفَ صَلَاتَهُ قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِکَتِهِ أَمَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِی کَأَنَّهُ یَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِیَدِ غَیْرِی أَمَا یَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِیَدِی »

یعنی: «وقتی بنده‏ای نماز خود را با عجله و شتاب به پایان می‏برد و آن را کوتاه می‏کند خدا به ملائکه می‏فرماید: آیا نمی‏بینید بنده‌ی من چگونه نماز خود را کوتاه می‏کند گویا می‏پندارد که بر آوردن حوائجش به دست غیر من است (که اینگونه عجله می‏کند.) آیا نمی داند برآوردن حوائجش به دست من است.»

3ـ عدم اجابت دعا و محرومیت از دعای صالحان:
کسانی که به نماز به عنوان تکلیف و خواست الهی بی توجهی کنند و آن را کوچک بشمارند خداوند نیز به خواسته‏ها و اعمال آنان توجهی نخواهد داشت. پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در روایتی چنین می‏فرماید:

» من تهاون بصلاته من الرجال و النساء ابتلاه الله بخمس عشرة خصلة ... و کل عمل یعمله لا یؤجر علیه و لا یرتفع دعاؤه إلى السماء »
یعنی: «هر کس به نمازش بی‌توجه باشد و در برابر اعمالش مأجور نمی‏گردد دعایش به آسمان راه نمی‏یابد.«

و در ادامه، می‏فرمایند: مشمول دعای خیر صالحین نخواهد بود.

4ـ مضیقه و نارسایی دنیوی:
قهر و غضب خدا و پیامبر نسبت به کسانی که نماز را کوچک می‏شمارند زیان‏ها و خساراتی بر جای خواهد نهاد. گر چه ممکن است تارک و یا استخفاف کننده به نماز این تأثیر را درک نکند و متوجه علت مضیقه‏ها و گرفتاری‏های خود نباشد. امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: خداوند برکت را از عمر و روزی کسانی که نماز را کوچک می‏شمردند بر می‏دارد. پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نیز برای این گروه از افراد، تهی‌دستی و نیاز را پیش بینی نموده و می‏فرماید:

» قال رسول الله ص عشرون خصلة تورث الفقر ... و الاستخفاف بالصلاة »
یعنی: «استخفاف و سبک شمردن نماز موجب فقر و تهی‌دستی می‏شود.»

5ـ سختی احوال قبر و قیامت:
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: نماز گزاری که نمازش را سبک بشمارد وقتی از قبرش خارج شود خداوند ملکی را بر وی موّکل می‏گرداند که او را بر عرصه‌ی قیامت وارونه بر زمین می‏کشد و مردم به او نگاه می‏کنند و با شدت و سخت‏گیری مورد محاسبه قرار می‏گیرد.

15عقوبت سبک شمردن نماز

---

نماز ستون خیمه دین است و امام صادق (ع) نماز را مرز ایمان و کفر دانسته است. بنابر این، اگر کسی بخواهد خیمه ایی به نام دین را برپا کند، باید همواره در اندیشه تیرک اصلی و ستونی باشد که دین بدان استوار می‌گردد. 

---

استاد مطهری در کتاب" آزادی معنوی" می‌نویسد

یکی از گناهان، استخفاف نماز یعنی سبک شمردن نماز است. نماز نخواندن یک گناه بزرگ است، و نماز خواندن اما نماز را خفیف شمردن، استخفاف کردن، بی اهمیت تلقی کردن گناه دیگری است. پس از وفات امام صادق علیه السلام ابوبصیر آمد به امّ حمیده تسلیتی عرض کند. امّ حمیده گریست. ابوبصیر هم که کور بود گریست. بعد امّ حمیده به ابوبصیر گفت: ابوبصیر! نبودی و لحظه ی آخر امام را ندیدی؛ جریان عجیبی رخ داد. امام در یک حالی فرو رفت که تقریباً حال غشوه ای بود. بعد چشمهایش را باز کرد و فرمود: تمام خویشان نزدیک مرا بگویید بیایند بالای سر من حاضر شوند. ما امر امام را اطاعت و همه را دعوت کردیم. وقتی همه جمع شدند، امام در همان حالات که لحظات آخر عمرش را طی می‌کرد یکمرتبه چشمش را باز کرد، رو کرد به جمعیت و همین یک جمله را گفت:اِنَّ شَفاعَتَنا لا تَنالُ مُستَخِفّاً بِالصَّلوةِ هرگز شفاعت ما به مردمی که نماز را سبک بشمارند نخواهد رسید. این را گفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد."

در باب آثار و عقوبات سبک شمردن نماز، روایتی از حضرت ختمی مرتبت به نقل از دختر مکرمه‌شان نقل شده است که بسیار تکان‌هنده است:

"حضرت زهرا سلام الله علیها از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، سوال کرد: « فقالت: یا ابتاه ما لمن تَهاون بصلاته من الرجال و النساء ». از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلـم پرسیدند: کسی که نمـازش را سبک می شمارد چه زن باشد و چه مرد باشد، آنهایی که نمــازشان را سبک می شمارند چه هست بر ایشـان.

این سبـک شمردن صحبتهای مختلف دارد یعنی: یکی این است که در اول وقت نماز نخواند، یکی این است که در موقع  خـــواندن نمـاز زیاد به آداب و حـدودش مقیـد نباشد، سعی نکند که آن شرایـط فضیلت را مراعات کند، بطور کلـی سبک بشمارد. یکی از صور سبک شمردن تاخیر از اول وقـت است ولی ممکن است یکی در اول وقت هم بخواند ولی به شرایط آداب و حدودش چندان پا بنـد نشود، با عجله بخواند، حضـور نداشته باشد. البتــه بعدها در دنباله این صحبت در ادب حضـوع و خشــوع، آداب را ذکـرمی کنیم. در اینجا حضرت زهرا سلام الله علیهــا سوال می‌کند که کســی که نمــازش را سبک بشمارد چه می‌شود؟

اول این است که خدا برکـــت را از عمــر او بــــرمـی دارد؛ این عمــر که من و شما می‌کنیم، برکت از آن برداشته می‌شود که انسـان نداند که چه کرد، از کارهای خیــر، نه از شرّ؛ مثلا کسانی می‌بینید عمرشان با برکت است، خوب عبــادت می‌کنند، خدمات زیــاد می‌کنند

« قال رسول الله ( ص ) : یا فاطمه مَن تَهاون بصلاته من الرجال و النساء »، فرمود: یا فاطمه کسی که نمازش را سبک بشمارد از مـردها و زنـها، « ابتلاه اللهُ بخمس عشرة خصلة »، خدا او را به 15 خصلت مبتلا می‌کند ( خیلی تهدید کننده است ) ، « ستٌ منها فی دار الدنیا و ثلاث عند موتها و ثلاث فی قبره و ثلاث فی القیامة اذا خرج من قبره »، شش تا در زندگـی دنیــــا و سه تا در وقت مرگ و سه تا در قبـر و بــرزخ و سه تای دیگر در قیــامت است وقتـــی از قبرش خارج می‌شود.

« فاما اللواتی تصیبه فی دار الدنیا »، اما شش خصلتی که خدا پیش می‌آورد در دنیا برای کسانی که نمــاز را کوچک می شمارند:

1- « فالاولی یرفع الله البرکة من عمره »: اول این است که خدا برکـــت را از عمــر او بــــرمـی دارد؛ این عمــر که من و شما می‌کنیم، برکت از آن برداشته می‌شود که انسـان نداند که چه کرد، از کارهای خیــر، نه از شرّ؛ مثلا کسانی می‌بینید عمرشان با برکت است، خوب عبــادت می‌کنند، خدمات زیــاد می‌کنند مثلا فرض کنید صاحب همین کتاب، مجلسـی، اهل تزکیه بوده، اهـل باطن بوده، فلیسوف بوده، عارف بوده، خدمــاتی که کرده، مرجعیت که داشته، چقــدر کتاب نوشته، کتابهایش اگــر بنا باشد که به ما بدهند از روی آن بنویسیم تا آخر عمــر تمام نمی‌کنیم؛ عمر با بــرکت بوده؛ مقصود طولانــی بودن عمر نیست، برکت در عمر، اشتباه نکنید.

کسانی که در نمـاز سستی می‌کنند از عمرشان برکت گــرفته می‌شود؛ چیز عجیبی است بعدش هم روی این مسـاله دقت کنید این عمـرها که می‌گذرد، عمـر ماها  و عمر بعضی‌ها چگونه است در مقایســه با آنها از لحــاظ  برکت؛ یرفع الله البرکة فی عمره.

2- « یرفع الله البرکة من رزقه »: برکت را از روزیشــان هم  بــر می‌دارد.

برکت از روزی هم این نیست که انســـان کم پول بدست می‌آورد یا زیاد؛ نه؛ برکت در زندگی و معیشت است که آن را خــدا بر می‌دارد.

3- « و یَمحوا الله عزوجلّ سیماء الصالحین من وجهه »: سومین چیزی که مبتلا می‌شود این است که خدای متعال سیمــای صالحان را ازاو بر می‌گیرد؛ وقتی به صــورتش نگاه می‌کنید سیمای صالحــان در او نیست. این هم چیزی است؛ صــالحان یک سیمایی دارند البته اهـــــل ذوق می‌فهمند، این را با ذوق و دل می‌شود فهمید، نه زیبــایی ظاهری است، سیمای صالحان یک چیزی است که اهل دل و اهل ذوق می‌فهمند.

4- « و کل عمل یعمله لا یؤجر علیه »: هر عملـی که انجام می‌دهد از اعمال خیـر و عبادات، اجــری به آن داده نمی‌شود.

5- « و لا یرفع دعاؤه الی السماء »: پنجمی اش این است که دعــای او مستجاب نمی‌شود.

6- « والسادسة لیس له حظّ فی دعاء الصالحین »: از دعای صالحان هم بی بهره می‌شود، یعنی صالحان که برای مومنیــن و مومنــات دعاهایی می‌کنند که وظیفه اشان است، اینها از دعای صالحان حظّـــی برایشـان نیست.

این شش خصلتی  که در دنیا پیش می‌آید برای آنها که نمازشــان را کوچک می شمارند.

« و اما اللواتی تصیبه عند موته »

تکرار می‌کنم کوچک شمردن نماز، تاخیر از اول وقت، با عجله خواندن، آداب حضور را مراعات نکردن، درنماز ظاهرا و باطنا بازی نکردن، لباس و نظافت و اینها را مراعات نکردن خلاصه سبک شمردن.

 

و اما آن سه تا که در وقت مرگش به او می‌رسد:

1-« فاولاهن انه یموت ذلیلا »، اولش این است که مرگش به صورت خفت‌بــار می‌شود.

2- « والثانیة یموت جائعا »، گـرسنه می‌شود موقــع مرگ، این گرسنگی یک گرسنگی بسیــــار اسرار آمیز است که غیــرظاهری و دنیوی است و انسانها از آن وقتی که از اینجا به بــرزخ منتقل می‌شوند و از اول انتقــال به برزخ این گرسنگی و تشنگی شــروع می‌شود و بعدش هم در قیــامت مخصوصا هست، این یک چیزی غیــر از گرسنگی دنیاست.

« و الثالثة لاینظرالله الیه و لا یُزکیه و له عذاب الیم »، و از همه اینها بــالاتر، خدا به او نظـر نمی‌کند و او را تزکیــه نمی‌کند و عذاب الیـم هم برایش هست. این‌ها برای کســی است که تهاون بصلاته."

3- « والثالثة یموت عطشانا »، سومی هم این است که در حال تشنــگی است فلو سقی من انهار الدنیا لم یرو عطشه.

« و اما اللواتی تصیبه فی قبره »،

 

اما سه تــای دیگر که در قبر و بــرزخ به او می‌رسد این است که:

1-« فاولاهن یوکل الله به مَلکا یزعجه فی قبره »، حالا ما فکر می‌کنیم این سستی‌ها که در استخفاف به نمــاز داشته ایم زیاد مهــم نبوده، آخرش این است که خـدا می‌بخشد؛ زیاد مهـم نبوده؛ خیلی چیز مهمی بوده، حالا این قسمتی از بیانات است که در اینجا وارد شده دقت کنید. اولش این است که خــدا مَلَکی را موکل می‌کند که در قبرش به او عذاب می‌کند در بـــرزخ.

2- « و الثانیة یضیق علیه قبره » ، و دومین چیز که خدا برای او پیش می‌آورد این است که عــالم قبرش برای او تنگ می‌شود؛ این را دیگر نمی‌فهمیم که چگونه تنــگ می‌شود.

3- « الثالثة تکون الظلمة فی قبره »، و سومی اش این است که عالــم قبرش برای او ظلمــانی می‌شود.

« و اما اللواتی  تصیبه یوم القیامة »، 

 

اما آن سه تای دیگـــر که در روز قیــامت برایش پیش می‌آید

وقتی که از قبرش خــارج می‌شود و به قیامت و محشــر قـدم می‌گذارد؛ « اذا خرج من قبره فاولاهن ان یُوکل الله به ملکا یَسحَبه علی وجهه و الخلائق ینظرون الیه »، اولش این است که خدا ملکی را موکل می‌کند که او را بـه "رو می‌برند" توجــه می‌کنید نماز خوان است مردم هم نگاه می‌کنند؛ غیـــر عـادی می‌برند.

« و الثانیة یُحاسب حسابا شدیدا »، دومی اش هم این است که در مقـــــــام حساب، حساب شدیدی از او می‌کشند.

« و الثالثة لاینظرالله الیه و لا یُزکیه و له عذاب الیم »، و از همه اینها بــالاتر، خدا به او نظـر نمی‌کند و او را تزکیــه نمی‌کند و عذاب الیـم هم برایش هست. این‌ها برای کســی است که تهاون بصلاته."

حدیث هفته 2

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

اَلْعِبادَةُ سَبْعُونَ جُزْءً اَفْضَلُها طَلَبُ الْحَلالِ.

عبادت هفتاد جزء است که برترین آنها کسب روزی حلال است.

الکافی، ج 5، ص 78