حسینیه فاطمیه کاخکی های مقیم تهران

حسینیه فاطمیه کاخکی های مقیم تهران
دراین وبلاگ برنامه ها و فعالیت های مذهبی فرهنگی سیاسی اجتماعی و... حسینیه فاطمیه کاخکی های مقیم تهران و همچنین تفسیر قرآن و روایات اهل بیت (ع) و احکام شرعی و شبهات دینی و.... ارائه می گردد.

موجب قبولی روزه ماه مبارک رمضان می‌گردد.

موجب حفظ انسان از مرگ زودرس و بلاها می‌شود.

باعث سلامتی جسم و پاک‌سازی روح از رذایل اخلاقی است.

زکات فطره مکمّل روزه است، همان‌طور که صلوات بر پیامبر (ص) مکمّل نماز است.

پرداخت زکات فطره بر چه کسی واجب است؟

کسی که بالغ و عاقل باشد و بی‌هوش و فقیر نباشد، باید زکات فطره خودش و کسانی که نان‌خور او هستند را بپردازد، کوچک باشند یا بزرگ، مسلمان باشند یا کافر، دادن خرجی آنان بر او واجب باشد یا خیر. 

زمان وجوب زکات فطره چه وقتی است؟ وقت وجوب زکات فطره، بـا داخل شدن شب عید فرا می‌رسد، در حالی که فرد نیز جامع شرایط وجوب باشد. 

زمان پرداخت زکات فطره را بیان نمایید؟

کسی که نماز عید می‌خواند: بنابر احتیاط واجب باید قبل از نماز پرداخت نماید.

کسی که در نماز عید نمی‌خواند: تا قبل از زوال باید پرداخت نماید.  

آیا هنگام پرداخت زکات فطره، قصد_قربت لازم است؟ بله، زکات فطره امری عبـادی است و باید هنگام پرداخت قصد قربت نمـود؛ یعنی باید فطره را برای تذلّل در پیشگاه خداوند متعال و با اخلاص پرداخت نمود.

منبع : احکام کاربردی ایتا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ فروردين ۰۳ ، ۰۸:۴۵

سوال: آیا برای به جا آوردن سجده واجب قرآن، داشتن وضو و رو به قبله بودن الزامی است؟

پاسخ: کسی که قرآن تلاوت می کند، هنگامی که به آیه سجده دار رسید، برای انجام دادن سجده واجب، لازم نیست وضو داشته باشد؛ یا رو به قبله شود و یا ذکر [1] بگوید. [2] تنها شرط سجده واجب قرآن، سجده بر چیزهایی است که در نماز می توان بر آنها سجده کرد؛ مانند: خاک و چوب.

آیت الله سیستانی: و همچنین در سجده واجب قرآن - بنابر احتیاط واجب - باید جای انسان غصبی نباشد، - و بنابر احتیاط مستحب - جای پیشانی او از جای زانوها و سر انگشتانش بیش از چهار انگشت بسته بلندتر یا پست تر نباشد، ولی لازم نیست با وضو یا غسل و رو به قبله باشد، و عورت خود را بپوشاند، و بدن و جای پیشانی او پاک باشد. و نیز چیزهایی که در لباس نمازگزار شرط می باشد در لباس او شرط نیست.

آیت الله بهجت: و همچنین در سجده واجب قرآن، باید مکان هم مباح باشد و طوری باشد که اگر مردم دیدند، بگویند سجده کرد ولی رعایت سایر شرایطی که در سجده نماز معتبر است لازم نیست اگر چه مورد احتیاط است. [3]

پی نوشت: [1]. گفتن ذکر در سجده واجب قرآن مستحب است و بهتر است بگوید: «لٰا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ حَقّا حَقّا لَا إِلٰهَ الّا اللّٰهُ ایماناً وَ تَصْدِیقاً لَا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ عُبُودِیَّه وَ رِقًّا سَجَدْتُ لَکَ یٰا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقًّا لَا مُسْتَنْکِفاً وَ لَا مُسْتَکْبِراً بَلْ أَنَا عَبْدٌ ذَلِیلٌ ضَعِیفٌ خَائِفٌ مُسْتَجِیرٌ».

[2]. توضیح المسائل ده مرجع، م 1097؛ امام، تحریر الوسیله، ج 1، فی سجدتی التلاوه و الشکر، ص 322،

منبع : احکام کاربردی ایتا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ فروردين ۰۳ ، ۰۸:۴۱

دینی که با خوردن آب در ملاعام به خطر بیفتد ولی خوردن حق مردم تکونش ندهد، دین نیست توهمی است برای عام و نعمتی است برای خاص؟!

 اول: اگر کسی بگوید: «جامعه‌ای که با رد شدن یک ماشین از چراغ قرمز، نظمش از بین برود جامعه نیست، فلان است». این حرف درست است؟!

 این یک مغالطه آشکار است چرا که عبور از چراغ قرمز شاید نظم کلی جامعه را از بین نبرد، اما به اندازه خود باعث بی نظمی شده است. مضافاً اینکه اگر از آن جلوگیری نشود، زمینه هرج و مرج گسترده تری را ایجاد می‌کند.

دوم: هر قانونی در سرجای خودش اهمیت دارد و اگر رعایت نشود عواقب خودش را دارد، مثلا اگر در خیابان یکی جلوی شما را بگیرد و اموال شما را بدزدد شما به پلیس که در آنجا عبور می‌کند بگویید یک زورگیر اموال شما را گرفته به شما کمک کنند، آن‌ها بگویند مهم نیست، ما الان کار مهم‌تری داریم می‌خواهیم برویم کلاهبرداری که اموال مردم را دزدیده را دستگیر کنیم و به آنجا رسیدگی کنیم، آیا این درست است؟!

مسلما درست نیست و هر بی‌قانونی باید رسیدگی شود فرقی ندارد یک زورگیری باشد یا یک کلاهبردار باشد. و رسیدگی نکردن به هر کدام باعث هرج و مرج و بی‌قانونی می‌شود.

 سوم: در دین اسلام هم هر دستور و حکم خدا اهمیت و ارزش خودش را دارد و به همان اندازه که دستور خداست ارزش دارد و باید رعایت شود.

 مثلا در مورد رعایت حق مردم چنان در اسلام به آن اهمیت داده شده است که طبق روایت‌های متعددی حتی اگر شهیدی حق مردم بر گردنش باشد از او بخشیده نمی‌شود، با اینکه با اولین قطره خون شهید تمام گناهانش بخشیده می‌شود. مگر اینکه خدا برای آن صاحب حق از طرف شهید جبران کند و تا صاحب حق رضایت ندهد بخشیده نمی‌شود.

 چهارم: و همچنین حق دیگران آنقدر در نزد خدا ارزش دارد که نماز حتی با یک نخ غصبی هم مورد قبول نیست.

 پنجم: بنابراین روزه هم یک دستور خداست که مثل بقیه‌ی دستورات خدا باید رعایت شود و اگر رعایت نشود در واقع دستور خدا زیرپا گذاشته شده است. و این است که می‌گویند نگاه نکن که چه دستوری را رعایت نکردی، نگاه کن دستور چه کسی را رعایت نکردی.

 وقتی دستور خدا را زیرپا گذاشتی فرقی ندارد کدام دستور او بوده است. بدی کار، این است حکم خدا را رعایت نکردی و به این خاطر باید مجازات شوی.

منبع : پاسخ به شبهات دانش آموزی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ فروردين ۰۳ ، ۱۴:۱۷

 اول: کسی که روزه نگیرد را مجازات نمی‌کنند، بلکه آن کسی که در ملاعام(اماکن عمومی) و در جلوی دید مردم در ماه رمضان روزه‌خواری کند با او برخورد می‌شود و ممکن است مجازاتی برای او در نظر بگیرند.

 دوم: بحث روزه نگرفتن با روزه‌خواری فرق می‌کند، زیرا خیلی از افراد هستند نمی‌توانند روزه بگیرند، مثل بیماران یا مسافران یا زنان شیرده یا پیرمردها و پیرزن‌های ناتوان که خود خدا این افراد را از روزه گرفتن معاف کرده است و این افراد می‌توانند در جایی که در دید مردم نباشد روزه خود را بخورند.

 اما افرادی که روزه‌خواری می‌کنند یعنی در ملاعام در ماه رمضان در دید مردم روزه‌ خود را می‌خورند، در واقع قانون الهی و کشوری را زیرپا گذاشتند. زیرا خوردن و آشامیدن در ماه رمضان طبق قانون اسلامی و قانون کشور ممنوع است.

سوم: نکته‌ی مهم در روزه‌خواری این است که، به خودی خود مجازات ندارد، مگر روزه‌خواری او به خاطر زیرپا گذاشتن دستور خدا و دهن‌کجی به حکم خدا باشد.

 مثلا اگر کسی بگوید من می‌دانم روزه دستور خداست و روزه‌خواری کار زشتی است ولی من طاقت گرسنگی را ندارم، روزه نمی‌گیرم. اینچنین فردی درست است روزه‌خواری کرده است ولی می‌داند کار او اشتباه است و با یک تذکر که در ملاعام روزه‌خواری نکن، قبول می‌کند و او دیگر نیاز به مجازات ندارد و حساب و کتاب آخرت او با خداست.

اما اگر کسی بگوید روزه کیلویی چند؟! چه کسی گفته روزه بگیریم؟! من اصلا روزه را قبول ندارم و می‌خواهم روزه‌خواری کنم، با این فرد باید برخورد شود و او را مجازات کرد چون به حکم خدا دهن‌کجی کرده است و منکر واجبات و ضروریات دین شده است.

مثل کسی که تکلیف معلم را نادیده بگیرد کاری با او ندارند ولی اگر بیاید توی کلاس و جلوی بقیه‌ی بگوید من نمی‌خواهم تکلیف را بنویسم، یا مجازاتش می‌کنند و یا اخراجش می‌کنند.

منبع: پاسخ به شبهات دانش آموزی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ فروردين ۰۳ ، ۱۴:۱۳

اول ماه قمری از چند راه ثابت مى‌شه:

1 /خودتون ماه رو ببینین؛

2 / دو نفر مرد عادل بگن که ماه رو دیدن؛

3 /تعداد زیادی بگن ماه رو دیدن؛ طوری که از گفته‌شون برای انسان یقین حاصل بشه که ماه دیده شده (اینجا دیگه لازم نیست عادل باشن)؛

4 /سى روز از اول ماه قبلی (مثل ماه رمضان) گذشته باشه؛

5 /حاکم شرع، یعنی مجتهد جامع شرایط حکم کنه که اول ماهه.

 نکته: آیات عظام سیستانى، شبیری و وحید: اول ماه با حکم حاکم شرع ثابت نمى‌شه (وحید: بنابر احتیاط واجب).

منبع : توضیح‌المسائل مراجع، م۱۷۳۰.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ فروردين ۰۳ ، ۱۳:۴۷

حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند:
هر که نماز قضا بر ذمه‌ش باشه، قبل از ظهر جمعه آخر ماه مبارک رمضان، چهار رکعت نماز به دو سلام (2تا دو رکعتی) بخونه و در هر رکعت، بعد از حمد یک‌مرتبه آیت‌الکرسی و پانزده‌مرتبه سورهٔ کوثر رو تلاوت کنه، دویست سال نماز قضا را کفایت می‌کنه. در روایت دیگه‌ای از آن حضرت، چهارصد سال و در روایتی هم از حضرت امیرالمؤمنین(ع) ششصد سال آمده است.
از حضرت رسول(ص) سؤال کردند: مردم آخر‌الزمان بیش از صدسال عمر نمی‌کنند، حضرت فرمودند: نماز قضاهای پدر و مادر و اقربای او را کفایت می‌کند، این دعا را بعد از نماز بخواند.

 بررسی این روایت:

 اولاً: هرچی گشتیم، چنین روایتی رو توی کتاب‌ها و منابع روایی‌مون پیدا نکردیم.

 ثانیاً: اگه حتی چنین روایتی هم بود، چون با سایر روایات قطعی و معتبرمون تعارض داره، باید اون رو کنار می‌ذاشتیم.
براساس روایات متعدد، قضای نمازی که فوت‌شده و از دست رفته، باید همون‌طوری انجام بشه که از دست رفته؛ یعنی اگه دو رکعت بود، دو رکعت؛ اگه شکسته بود، شکسته؛ اگه کامل بود، کامل.

 ثالثاً: اگه حتی چنین روایاتی هم بود، منظورش این بود که این نماز ثواب نمازهای قضا رو داره، نه اینکه جای اونا رو پر کنه؛ مثل اینکه درباره بعضی کارها گفته شده ثواب حج رو داره، اما معنیش این نیست که دیگه لازم نیست حج برید.

  منبع: مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤالات دینی‌

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ فروردين ۰۳ ، ۱۳:۴۴
آیا لیلة القدر متعدد است؟ و آیا روز هم جزو شب قدر است؟
پاسخ اجمالی

در مورد تعدد شب قدر چند احتمال مطرح می شود:

  1. منظور از تعدد شب قدر، یعنی در یک‌سال همان‌طور که مردم می‌گویند شب 19 و 21 و 23 شب قدر باشد.
  2. منظور از تعدد شب قدر، این باشد که شب قدر در زمان رسول الله(ص) وجود داشت و بعد از ایشان، هم تکرار می‌شود.
  3. منظور از تعدد شب قدر، این باشد که با توجه به اختلاف افق شهرهای مسلمان‌نشین و اختلاف در روزهای ماه مبارک رمضان هر منطقه شب قدر مخصوصی به خود داشته باشند.

در جواب باید گفت؛ آنچه که مردم می‌گویند یک تسامح در گفتار است و یک‌شب قدر که شب نزول قرآن و تقدیر امور است بیشتر نداریم؛ چراک خداوند می‌فرماید: "انا انزلناه فی لیلة القدر"، در شب قدر نازل کردیم، نه در شب‌های قدر.

نسبت به احتمال دوم باید گفت؛ بنابر آیات قرآن و روایات، شب قدر مخصوص به زمان پیغمبر اکرم(ص) و نزول قرآن مجید نبوده، بلکه امرى است مستمر و شبى است مداوم که در همه سال تکرار می‌شود، مانند عید قربان که در هر سال تکرار می‌شود؛ چراکه خداوند می‌فرماید: "تنزل الملائکة و الروح فیها...". "فیها یفرق کل امر حکیم".

در این دو آیه "تنزل" و "یفرق" هر دو با صیغۀ مضارع آمده‌اند و دلالت بر استمرار می‌کنند.

در روایات هم آمده است: شب قدر در هر سال است و در این شب امر یک‌سال نازل می‌شود.

نسبت به احتمال سوم هم باید گفت؛ اختلاف افق باعث تعدد شب قدر نمی‌شود و مسلمانان اگر برای تشخیص شب اول ماه رمضان کوتاهی نکرده و به وظیفۀ شرعی خود در این باره عمل کرده و شب‌هایی را برای احتمال شب قدر بودن، احیا نموده باشند، بیقین از الطاف خداوندی بهره‌مند می‌شوند و لو این‌که آن شب، واقعا شب قدر نباشد. البته بدیهی است که بعضی از خصوصیات شب قدر؛ مثل نزول ملائکه بر ولی خدا فقط در شب قدر واقعی اتفاق می‌افتد.

از روایات بر می‌آید که روز قدر در فضیلت داشتن مانند شب قدر است، اگر چه اموری؛ مانند تدبیر کارها و نزول ملائک در شب قدر صورت می‌گیرد. خداوند می‌فرماید: "ملائکه و روح در این شب تقدیرات امور را نازل می‌کنند".

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ فروردين ۰۳ ، ۱۰:۲۵

کجای قرآن از علی گفته است روزی معاویه «لعنة‌الله‌علیه» وارد مکه شد، گروهی بر معاویه وارد شدند و گفتند : آیا می دانی که ابن عباس تفسیر قرآن می کند؟ معاویه گفت: خب ابن عباس پسر عمه ی پیغمبر بوده، او از هاشمیان است! اگر او نکند که تفسیر کند؟! گفتند: آیات را به نفع علی بن ابیطالب تفسیر می کند و ما از این قضیه شاکی هستیم! معاویه گفت: خودم رسما وارد مجلس می شوم و جمع شان را بر هم می زنم.  معاویه وارد مجلس تفسیر ابن عباس می شود، ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات می کرد که معاویه هیچ جای اعتراضی برخود ندید! بعد از مجلس معاویه رو به ابن عباس کرد و گفت: ابن عباس تو تفسیر_آیات می کنی یا فضائل_علی بن ابیطالب را بازگو می کنی؟! ابن عباس گفت: معاویه به من بگو کجای قرآن است که فضائل_علی بن ابیطالب نیست؟ از خودت هم سوال می کنم جواب می دهی؟

"انَّما اَنتَ مُنذِرُ و َلِکُلِ قَومِ هاد" این آیه برای کیست معاویه؟ معاویه گفت: رسول خدا فرمود ؛ منذر این امت منم و هادی وجود علی بن ابیطالب است! ولی ابن عباس حتما باید این آیه را بخوانی؟!

ابن عباس گفت: "اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا" بگو این آیه برای کیست معاویه؟ معاویه گفت: این هم قصه ی طهارت و عصمت_علی بن ابیطالب و اهل بیتش است، درست! ولی حتما باید این را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَالَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوهَ وَ یُوتونَ الزَّکوةَ وَ هُم رکِعون" معاویه این آیه برای کیست؟ معاویه گفت: زمانی که علی بن ابیطالب انگشتر در راه خدا داد این آیه_بر_حق_علی_نازل شد، قبول دارم! ولی حتما این را باید بخوانی؟

ابن عباس گفت: "عَمَّ یَتَساءَلون عَنِ النَّبَاِ العَظیم" معاویه بگو این آیه در حق کیست؟ معاویه گفت: رسول خدا فرمود ؛ خبر_عظیم علی بن ابیطالب است که هم مردم ازش می پرسند و هم من از علی خواهم پرسید، ولی ابن عباس حتما باید این را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا" بگو ببینم این آیه برای کیست؟ معاویه گفت: پیغمبر فرمود ؛ حبل_الله علی_بن_ابیطالب است دست به دامن علی بزنید و جای دیگر نروید که گمراه میشوید. ولی باید همین را تفسیر کنی؟

ابن عباس گفت: "کَفی بِاللهِ شَهیدا بَینی وَ بَینَکُم" این آیه برای چیست معاویه؟ معاویه گفت: این قصه قصه ی علم_علی بن ابیطالب است که خدا همه ی علم جاری رو در سیره ی او تعریف میکند، ولی لازم است حتما این را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا و َأَبْنَاءَکُمْ و َنِسَاءَنَا و َنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ" بگو به من که این آیه برای کیست؟ معاویه گفت: این هم ماجرای_مباهله با اهل نجران است که خدا در این آیه علی بن ابیطالب را نفس پیغمبر میخواند، ولی برای مردم حتما باید همین را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "ساَلَ سائِلٌ بِعَذابِ واقِع" این آیه برای چیست معاویه؟ معاویه گفت: روز غدیر شخصی نزد رسول خدا آمد و گفت این سخنان از خودت بود یا از خدا؟ پیغمبر فرمود امر رسالت بود ، شخص رو به پیغمبر کرد و گفت ؛ به خدا بگو بر من عذاب وارد کند که تحمل ولایت_علی را ندارم و خداوند جلوی همگان دشمن_علی را هلاک کرد، ابن عباس قبول دارم ! آیا باید فقط همین آیه را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "یا اَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیک" این آیه دیگر برای چیست معاویه؟ معاویه گفت: این هم ماجرای_ابلاغ_ولایت علی_بن_ابیطالب است قبول دارم! ولی این را حتما باید بازگو کنی؟ ابن عباس گفت: "اَلیومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم" معاویه به من بگو این دگر برای کیست؟ معاویه گفت: این آیه هم اکمال_دیانت در پرتوی ولایت_علی_بن_ابیطالب است ولی آیه ای دیگر بخوان نه این را !

ابن عباس از جا بلند شد و گفت: معاویه به من بگو کجای قرآن را بخوانم که فضل_علی_بن_ابیطالب نباشد؟! کجا را بخوانم که از علی بیان نشده باشد؟! معاویه گفت: اصلا ابن عباس بخوان "اِذا زُلزِلَتِ الارض زلزالها ابن عباس: این آیه هم فضل_علی بن ابیطالب است! معاویه گفت: علی در این آیه دگر چه می کند ابن عباس؟! ابن عباس گفت: نشنیدی بعد از رسول خدا یک سال نگذشته بود که زلزله ای بر مدینه آمد که همه ی مردم از شدت وحشت از خانه به در شده بودند و علی در میانشان حاضر شد و خواند این آیه را و پایش را بر زمین کوبید و فرمود: زمین ! ابوتراب بر تو امر می کند آرام گیر! معاویه که از غضب بر خود می پیچید گفت: ابن عباس راحت بگو تا_قرآن_باشد ، علی_هم_خواهد_بود...

منبع:بحار الانوار ج ۴۴

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ فروردين ۰۳ ، ۰۹:۴۹

  سالروز معراج رسول اکرم صلی الله علیه و آله (۶ ماه قبل از هجرت)

‼️ تعجب خداوند از ۳ شخص

 

 یا أَحْمَدُ عَجِبْتُ مِنْ ثَلَاثَهِ عَبِیدٍ عَبْدٍ دَخَلَ فِی الصَّلَاهِ وَ هُوَ یَعْلَمُ إِلَى مَنْ یَرْفَعُ یَدَیْهِ وَ قُدَّامَ مَنْ هُوَ وَ هُوَ یَنْعُسُ وَ عَجِبْتُ مِنْ عَبْدٍ لَهُ قُوتُ یَوْمٍ مِنَ الْحَشِیشِ أَوْ غَیْرِهِ وَ هُوَ یَهْتَمُّ لِغَدٍ وَ عَجِبْتُ مِنْ عَبْدٍ لَا یَدْرِی أَنِّی رَاضٍ عَنْهُ أَوْ سَاخِطٌ عَلَیْهِ وَ هُوَ یَضْحَک‏

 

 خداوند در شب معراج به پیامبر فرمود:

 

 اى احمد! در شگفتم از سه کس:

 

۱- بنده ‏اى که در حال نماز است و مى ‏داند به سوى چه کسى دست را بالا برده، و مقابل چه کسى ایستاده، و چرت مى ‏زند

 

۲- در شگفتم از کسى که خوراک یک روز را دارد، با این وصف در فکر مخارج فرداست و برایش تلاش مى ‏کند

 

۳- در شگفتم از بنده ‏ام که نمی ‏داند من از او راضیم یا خشمگین، با این حال مى ‏خندد. 

 

منبع: إرشاد القلوب إلى الصواب ج ‏۱، صفحه ۲۰۰ 

 

منبع : منبرک ایتا

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ فروردين ۰۳ ، ۱۳:۰۰

۱. چنانچه روزه برای خود مادر ضرر دارد:  روزه را افطار کند و اگر تا رمضان سال بعد (بدون اینکه روزه برای او ضرر داشته باشد) قضای آن را بجا آورده، بنابر احتیاط یک مد طعام فدیه به فقیر داده شود و وظیفه دیگری ندارد.  اگر قضای روزه را بجا نیاورد، الف: به این جهت که روزه گرفتن در طول سال برای خود مادر ضرر داشت:  قضا ساقط است ولی برای هر روز علاوه بر فدیه ای که بنابر احتیاط واجب لازم بوده، یک مد طعام دیگر به فقیر داده شود. ب: به این جهت که روزه گرفتن در طول سال برای فرزند شیر خوار یا جنین ضرر داشت:  بنابر احتیاط یک مد طعام به فقیر داده شود و بعداً هر وقت که بتواند باید روزه ها را قضا نماید. ج: اگر بدون عذر، قضای آن را بجا نیاورده است:  علاوه بر فدیه ای که بنابر احتیاط واجب لازم بوده، یک مد طعام به عنوان کفاره تأخیر بدهد و قضای روزه را در سالهای بعد بجا آورد.

۲. اگر روزه برای جنین یا فرزند شیرخوار ضرر دارد:  روزه را افطار کند و اگر تا رمضان سال بعد ( بدون آنکه روزه برای او ضرر داشته باشد) قضای آن را بجا آورده باشد، می بایست یک مد طعام به عنوان فدیه به فقیر بپردازد.  اگر قضای روزه را بجا نیاورد: الف: چنانچه بدون عذر شرعی بجا نیاورد:  علاوه بر فدیه، یک مد طعام به عنوان کفاره تأخیر بدهد و قضای روزه را در سالهای بعد بجا آورد. ب: اگر به جهت ضرر برای خودش یا فرزند بجا نیاورد:  همان فدیه کفایت میکند وکفاره تأخیر ندارد، ولی سالهای بعد قضای روزه را بجا آورد.  ملاحظات:

هرگاه تأخیر قضاى روزه ماه رمضان تا ماه رمضان دیگر بر اثر سهل‌انگارى و بدون عذر شرعى باشد، کفاره تأخیر واجب است.

مادری که روزه برای خودش ضرر دارد حتی اگر باردار نباشد و به فرزند شیر ندهد، مطابق احکام کسی که به جهت مریضی روزه نمی گیرد، عمل کند.

فدیه و کفاره تأخیر برای هر روزه عبارت است از یک مد طعام (معادل 750 گرم گندم، آرد، برنج و مانند آن) که باید به فقیر داده شود.

دادن پول فدیه و کفاره به فقیر کافى نیست، ولى اگر اطمینان داشت که فقیر به وکالت از صاحب پول، طعام (حداقل معادل 750 گرم برای هر روز) می خرد و سپس آن را به عنوان کفاره قبول مى‏ کند، اشکال ندارد.

تمام احکامی که درباره زن باردار در این تقسیم بندی بیان شده مربوط به زنی است که زایمان او نزدیک است، ولی زنی که زایمان او نزدیک نیست، پرداخت فدیه مبنی بر احتیاط وجوبی است.

منبع : احکام کاربردی ایتا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ فروردين ۰۳ ، ۰۹:۳۷