۱- نماز صبح و مغرب و عشا: نمازگزار مرد است: باید بلند بخواند.
نمازگزار زن است: می‌تواند بلند یا آهسته بخواند، ولی اگر نامحرم صدایش را می‌شنود بهتر است آهسته بخواند.
۲- نماز ظهر و عصر: باید آهسته بخواند غیر از «بسم الله»، چه نمازگزار مرد باشد و چه زن.
نمازهای نوافل: مستحب است که نافلههاى روز آهسته و نافلههاى شب بلند خوانده شود.
نکته مهم: در وجوب بلند و آهسته خواندن در نمازهای واجب یومیه، فرقی بین نماز ادا و قضا نیست.
منبع : احکام کاربردی ایتا
اصل صله_رحم، دستگیری مادی و مالی است. یعنی انسان، با ایجاد گشایش کردن یا برداشتن مانع به فامیل خودش خیری برساند.
در روایتی از امام رضا (علیه‌السلام) آمده است؛ «غیر از زکات، سهمی در مال هر فرد هست که باید برای ارحامش قرار دهد.»[1]
یعنی بخشی از صله رحم، پول دادن است.
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در نهج البلاغه فرمودند: «اگر کسی قصد دارد مالی را ببخشد، اول از همه باید هوای فامیل و اطرافیانش را داشته باشد و خیرش به اینها برسد، سفره‌اش پهن باشد و مهمانی بدهد یا اسیری را آزاد کند و حقوقی که به گردنش هست را بدهد و مشکلاتی را از یک عده بردارد.
کسی که بخواهد هم دنیا و هم آخرت را داشته باشد، باید سعی کند که با مالش به دیگران خیر برساند. در غیر این صورت مال وزر و وبال آدم است!»[2]
[1] مجمع البیان، ج۶، ص ۴۴۴.
[2] نهج البلاغه خطبه ۱۴۲.
همه مراجع: خانمی که وظایفش رو نسبت به همسرش انجام می‌ده، بر شوهرش واجبه براش خونه تهیه کنه و خانم هم برای انجام واجبات الهی توی اون خونه، نیاز به اجازه و رضایت شوهر نداره.
رهبری، سایت لیدر؛ سیستانی، جامع، ج۴، م۴۲۳ و ۴۳۰؛ مکارم، رساله، م۲۰۶۲؛ وحید، رساله، م۲۴۷۶؛ نوری، رساله، م۲۴۰۸؛ شبیری، رساله، م۲۴۲۱.
منبع: احکام به زبان خیلی ساده
اگر خانمی از لاکِ ناخن استفاده کند که پاک کردن آن برای وضو و غسل مشکل است؛ آیا می تواند وضو و غسل جبیره ای انجام دهد یا تیمم کند؟
پاسخ: در اعضای وضو یا غسل نباید عمداً و بدون ضرورت مانعی ایجاد کرد و اگر چنین کند و مانع را برطرف نکند، گناه کرده است و باید علاوه بر وضو یا غسل جبیره، تیمّم نیز انجام دهد و بعد از برداشتن مانع بنا بر احتیاط واجب، قضای نمازها را نیز بخواند. در ضمن آنچه عرفاً زینت محسوب می‌شود باید از نامحرم پوشانده شود.
منبع: احکام کاربردی ایتا
حضرت رضا علیه السّلام فرمود: هر کس مرا با دورى راه زیارت کند و از راه دور به زیارت من آید در روز قیامت در سه موقف به یارى او خواهم آمد تا او را از ناراحتی هاى آن حال نجات دهم:
1) در آن هنگامی که نامه هاى اعمال پخش مى شود [از جانب راست و از جانب چپ که: «فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَسَوْفَ یُحاسَبُ حِساباً یَسِیراً» هر کس که نامه عملش به دست راستش داده شود با نرمى و سهولت به حساب او رسند؛ «وَ أَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِشِمالِهِ فَیَقُولُ یا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتابِیَهْ وَ لَمْ أَدْرِ ما حِسابِیَهْ ..... هَلَکَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ» و امّا آنکه کتابش را به دست چپش دهند خواهد گفت: اى کاش نامه اش را به او نمى دادند و به حسابش نمى رسیدند.]
2) عبور از صراط - در آن هنگام که از صراط می گذرد.
3)هنگام میزان عمل - در آن وقت که عمل او را بررسى کرده مى سنجند. الخصال، ج1، ص: 168
زیارت مشهد رو جدی بگیرید. مادر پدراتون، مادربزرگ پدربزرگاتون اگه مشهد نرفتن ببریدشون. امام رضا قول داده میاد...
منبع : نبرک فاطمی ایتا
امام صادق (ع) می‌فرماید: " الاکل عند اهل المصیبه من عمل الجاهلیه. "
یعنی: غذا خوردن نزد مصیبت‌زدگان با خرج آنان، از رفتارهای جاهلیت است و سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرستادن غذا برای مصیبت‌زدگان است.
(من لایحضره الفقیه، ج۱ ص۱۸۲)
بر اساس حدیث فوق، پس از شهادت جعفر بن ابیطالب (جعفر طیار) پیامبر(ص) دستور داد به خانه جعفر غذا بفرستند تا خانواده‌اش جز مصیبت از دست دادن جعفر، دغدغه دیگری نداشته باشند. براساس سنت پیامبر، اگر حتی صاحبان عزا دیگران را برای غذا خوردن در خانه متوفی دعوت کنند شایسته نیست بروند زیرا غذا خوردن نزد اهل مصیبت و در منزلشان از اعمال مردم قبل از ظهور اسلام و دوره جاهلیت بوده است.
همچنین در حدیث آمده: زمانی که جعفر طیار(ع) در جنگ موته شهید شد، پیامبر(ص) از حضرت فاطمه(س) خواست که به نزد اسماء همسر جعفر و خانواده‌اش برود و برایشان غذا تهیه کند، بعد از این دستور پیامبر، میان مسلمانان رسم شد که وقتی کسی دچار مصیبت می‌شد همسایگان و خویشان او برایش غذا تهیه کرده و می‌بردند.
سنت عقلانی و قرآنی اسلام اقتضا می‌کند تا در جهت همدردی با مصیبت‌زده و کاهش فشار روحی و روانی شرایط به گونه‌ای فراهم شود که او در مدت عزاداری دغدغه نداشته باشد. در روایات شیعی و سنی با استناد به حدیثی از پیامبر اکرم(ص) در شهادت جعفر بن ابیطالب، تصریح شده که مستحب است خویشان و نزدیکان متوفی در تهیه غذا و فراهم آوردن برخی امکانات، به خانواده او که دچار تألمات روحی شده‌اند یاری رسانند و از آنان مراقبت و به آنها مهربانی کنند. به فرموده امام صادق علیه‌السلام از همان زمان، این کار به صورت «سنت» درآمد. بعد از دفن، مستحب است صاحبان عزا را سر سلامتی دهند ولی اگر مدتی گذشته است که به واسطه سرسلامتی دادن مصیبت، یادشان می‌آید، ترک آن بهتر است و نیز مستحب است تا برای اهل خانه میت غذا بفرستند و غذا خوردن نزد آنان و در منزلشان مکروه است.
متأسفانه آداب مجالس عزای میت امروزه از مسیر اصلی و اسلامی خود خارج شده و مصیبت بلکه مصیبت‌های دیگر را بر مصیبت‌زده تحمیل می‌کند؛ زیرا افزون بر صرف هزینه‌های سنگین برای خرید قبر و تهیه وسایل کفن و دفن و ختم؛ مصیبت زده باید با توجه به هزینه‌های سنگین امروزی پذیرای افرادی باشد که برای تسلای خاطر و تعزیت بر مصیبت‌زده وارد می‌شوند و علاوه بر مصیبت اصلی هزینه‌های گزاف بی‌موردی را متحمل شود.
از نظر آموزه‌های اسلام، تحمیل هزینه پذیرایی از مردم بر مصیبت‌زده، از سنت‌های غیرعقلانی است.
اگه کسی یادش بره که لباس یا بدنش نجس بوده و بعد از نماز یادش بیاد، نمازش چه حکمی داره؟ باید قضا کنه؟
آیات عظام رهبری، مکارم، وحید، نوری و شبیری: بله، باید نماز رو دوباره بخونه.
آیت‌الله سیستانى: اگر فراموشى به خاطر بى اعتنایى باشه، بنابر احتیاط واجب باید دوباره نماز رو بخونه، در غیر این صورت، لازم نیست نماز رو دوباره بخونه.
منابع : توضیح المسائل مراجع، م 803 ؛ رساله، نورى، م 804، وحید، م 809، مکارم، م737؛ سیستانی، م1017؛ شبیری، م811.
پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله): هرکس هر روز صبح با این چهار جمله خداوند را شکر نکند، می‌ترسم نعمتهایش از او گرفته شود؛ پس اگر میخواهید نعمتهایتان باقی باشد، هر روز صبح بگویید:
1) «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی عَرَّفَنِی نَفْسَهُ وَ لَمْ یَتْرُکْنِی عَمْیَانَ الْقَلْب» ترجمه: «شکر خدایی را که مرا با خودش آشنا کرد و مرا کوردل قرار نداد.»
2) «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنِی مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ (ص)» ترجمه: «شکر خدایی را که مرا از امّت پیامبر اکرم (ص) قرار داد.
3) «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ رِزْقِی فِی یَدَیْهِ وَ لَمْ یَجْعَلْ رِزْقِی فِی أَیْدِی النَّاس» ترجمه: «شکر خدایی را که روزی مرا در دست خودش داد، نه در دست مردم.»
4) «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی سَتَرَ عَوْرَتِی وَ لَمْ یَفْضَحْنِی بَیْنَ النَّاسِ.» ترجمه: «شکر خدایی را که عیبهایم را پوشانده و مرا بین مردم رسوا نکرد.»
منبع: مصباح کفعمی، ص 170.
اشکالی داره چاه آشپزخونه و سرویس بهداشتی یکى باشه؟
همه مراجع: نه، اشکال نداره؛ اما بهتره از هم جدا باشن. حالا اگه جدا هم نکردین، سعى کنین چیزهایی مثل نون و... رو که احترام دارن، توی چاه نریزین.
مکارم، استفتائات، ج۱، س۱۷۹۳؛ دفتر همه مراجع؛ پرسمان احکام.
منبع : احکام به زبان خیلی ساده
یکی از موارد بندگی خدای متعال این است انجام معاملات شرعی هر مومنی بر اساس دستورات خدا باشد بر همین اساس یکی از سوالات که مومنین می پرسند این است که اگر کسی منزل یا مغازه اش را بخواهد رهن و اجاره بدهد روش صحیحش به چه صورتی است؟
روش صحیح به این صورت است که ابتدا قرارداد اجاره ای با مبلغ و مدت مشخص بسته شود و در ضمن قرارداد اجاره شرط قرض الحسنه شود مثلا صاحب خانه به مستاجر بگوید: خانه را به شما یکساله، ماهی 50 هزار‌تومان اجاره می‌دهم به شرط اینکه مبلغ ده میلیون تومان یکساله به من قرض دهید که در این صورت مبلغ قرض به عنوان شرط ضمن قرارداد اجاره قرار می گیرد که صحیح است. اما آنچه به اصطلاح مردم رهن کامل است یا اینکه مستاجر بگوید من رهن می‌دهم بشرط اینکه اجاره را کم کنید،صحیح نیست.
نکته دیگر اینکه: کسانی که تا کنون این کار را صحیح انجام نداده اند الآن می‌توانند به طریقه صحیح هر چند لفظی و شفاهی قرارداد (اجاره به شرط قرض) را دوباره ببندند و نسبت به گذشته با همدیگر مصالحه کنند.
(اکثر مراجع )(مسائل جدید ج1 ص 87، اجوبه س 1662، و جامع المسائل ج1س 1107 و س 1201 اجاره تبریزی، رساله مکارم مساله 1975،3
