شکر نعمت

  سرتاپای زندگی ما نعمت خداست؛ خود خدا گفته نعمت‌های من به هیچ‌وجه قابل‌شمارش نیست.

《و َإِن تَعُدُّوا نِعْمَة اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا(ابراهیم/34).

ما از شکر خیلی نعمت‌ها غافلیم؛ بلکه اصلاً خیلی از چیزها تو زندگی‌مون هست که به نعمت بودنشون توجه نداریم و وقتی از دست می‌دیم، تازه می‌فهمیم چه نعمت بزرگی داشتیم و قدرش رو نمی‌دونستیم.

اینه که خدا گاهی یه نعمتی رو که بهش توجه نداریم و شکرشم به جا نمی‌آریم، ازمون می‌گیره تا حالمون جا بیاد!

عزیزان! شکر ضامن بقای نعمته؛ اگه می‌خواید هیچ نعمتی از زندگی‌تون حذف نشه، حداقل روزی یه‌بار بگید: خدایا! به خاطر تمام نعمت‌هایی که به من دادی، ریز و درشت، آنچه می‌دانم و نمی‌دانم، تو را شکر می‌گویم.

خود ائمه فرمودند: اگر می‌خواید جزء بنده‌‌های شکرگزار در هر روز و شب باشید، اول صبح چهار مرتبه و اول شب چهار مرتبه بگید:

《الحمد لله ربّ العالمین》

  از ما گفتن بود؛ دیگه بقیه‌ش با خودتون.  

منبع : احکام به زبان خیلی ساده