اسراف در غذا خوردن
اسراف در لغت به معناى تجاوز از حد و میانهروى است. قرآن مىفرماید: ... کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ (1) بخورید و بیاشامید ولى زیاده روى نکنید که خداوند اسراف کاران را دوست ندارد. غذاى مورد نیاز بدن هر قدر که باشد اسراف محسوب نمىشود.
امام صادق علیه السلام فرمود: لیس فیما اصلح البدن اسراف (2) آنچه بدن بدان نیاز دارد (تا بتواند وظایف خویش را به خوبى انجام دهد) اسراف نیست.
مسأله: خوردن بیجا، پرخورى و زیادهروى مکروه است. (3)
برخى تصور مىکنند که فقط دور ریختن اسراف است در حالى که زیاده روى در مصرف، هم اسراف محسوب مىشود و هم آسیب به خود.
باید به گونهاى غذا طبخ و توزیع شود که غذا دور ریخته نشود و از طرفى هم شایسته است با توجه به اینکه میل و اشتهاى افراد متفاوت است، آنها که میل کمترى به غذا دارند به اطلاع میزبان برسانند تا از زیاد آمدن و اسراف در غذا جلوگیرى شود.
پی‌نوشت: 1. اعراف/ 31 2. سفینة البحار، ج 1، ص 616 3. توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 607
فهرست احکام
منبع : احکام کاربردی
