داستانک:
در جنگل، دم یک روباه به شاخه درخت گیر کرد و کنده شد. بعد از اینکه درد روباه آرام شد روباهی دیگر او را دید و شروع کرد به خندیدن.
گفت: دمت کو؟
روباه گفت: تو بی دمی را تجربه نکرده‌ای که بفهمی چه لذتی دارد. اینقدر آرامش دارم، راحت این طرف و آن طرف می‌پرم و …. آنقدر از فواید بی دمی گفت تا روباه دمش را کند. روباه بعد درد کشیدن دید چه کار بی‌فایده‌ای کرده، به روباه گفت: این کار جز درد که فایده‌ای نداشت.
گفت: من اگر می‌گفتم فقط درد دارد که تو مسخره‌ام می‌کردی…
این جریان در جنگل آنقدر ادامه پیدا کرد که همه جنگل روباه بی دم شدند. دیگر هر کس دم داشت مسخره می‌شد.
وضع امروز ما به همین صورت شده، بی‌حجاب‌ها، باحجاب‌ها را مسخره می‌کنند، می‌گویند نمی‌دانید بی‌حجابی چه لذتی دارد. چه لذتی دارد که شما به آن نرسیده‌اید؟
می‌گویند شما مانند ما بشوید بعد تجربه می‌کنید. وقتی که مانند آنها شدند مسخره‌شان می‌کنند.
یا دیندار و هیئتی و مسجدی هم همین‌طورند. بی‌دین‌ها برای اینکه بی‌دینی خودشان را تحت الشعاع قرار دهند دینداران را مسخره می‌کنند. می‌گویند شما مثل ما بشوید تا ببینید چه لذتی دارد.
خوب اگر شما لذت می‌برید چرا اینقدر خودکشی، استفاده از قرص‌های آرام بخش و مشکلات شما بیشتر است؟؟ می‌گویند نه شما نمی‌دانید….
امروز این‌طور شده. عوض اینکه غیرمذهبی‌ها در اقلیت قرار بگیرند، روی کار آمده‌اند و مذهبی‌ها را مسخره می‌کنند.
این سخن از حضرت علی علیه السلام را فراموش نکنیم:
اگر در دستت طلا بود، و همه عالم بگویند گردو است، ذره‌ای در تو تاثیر نگذارد و اگر در دستت گردو بود و تمام عالم گفتند طلاست، ذره‌ای بر خوشحالی‌ات افزوده نشود.
اگر ما دینی که داریم، از روی تحقیق بدست آورده‌ایم و می‌دانیم درست است، حتی اگر همه دنیا بگویند اشتباه است در ما تاثیری ندارد.
اما اگر دینمان از روی تحقیق نیست، مشکل اینجاست. پس باید تحقیق کنیم تا بهترین راه را پیدا کنیم.
منبع : منبرک
